Dziewczynka w czerwonym płaszczyku
Ligocka Roma

„Dziewczynka w czerwonym płaszczyku” Romy Ligockiej to powieść-autobiografia o dzieciństwie spędzonym w getcie, o codziennym, panicznym lęku, zastraszeniu i o śmierci bliskich osób z rąk wroga. Książka ta została napisana po tym, jak autorka obejrzała film „Lista Schindlera” i w jednej z bohaterek, malutkiej dziewczynce, rozpoznała własne losy. To zainspirowało ją do przelania na papier osobistych wspomnień i podzielenia się nimi z szerszym gronem odbiorców. Cofnęła się więc myślami do minionych lat i ukazała okrutne czasy Holocaustu oczami bezbronnego i niewinnego dziecka. Niektóre z opisów wydarzeń są tak drastyczne i poruszające, że naprawdę trudno jest je sobie wyobrazić, a tym bardziej zrozumieć sens tego cierpienia, tych zbrodni oprawców.

Ta autobiografia stanowi dotkliwy obraz sytuacji Żydów podczas II wojny światowej. Ich położenie było tragiczne, gdyż już samo pochodzenie wydawało na nich wyrok śmierci. Część z nich trafiała do obozów zagłady, a część ukrywała się w mieście na fałszywych kennkartach. Standardem były nagłe kontrole w mieszkaniach, nikt nie mógł czuć się bezpieczny. Z byle powodu można było stracić życie. Niemcy wyspecjalizowali się w okrucieństwach wobec rasy żydowskiej. W książce przerażają właśnie opisy ich praktyk i podejście do tych ludzi, jak do zwierząt. Dzieci żydowskie właściwie nie miały prawa do dzieciństwa, ciągle musiały się ukrywać, uczyć się formułek, które miały deklamować, gdy zostały złapane. Nic im nie było wolno, nawet wyjść na podwórko, gdyż to już stanowiło śmiertelne zagrożenie. Nie miały zabawek, ponieważ nie można ich było kupić. Brakowało też jedzenia. Do tego dochodziły jeszcze fatalne warunki higieniczno-sanitarne, przez co często mnożyły się wszy i wszelkie robactwa. Nikt nie miał prawa do szacunku, ludzie zostali odarci z godności osobistej, wielu z nich stało się numerami. Ci, którym udało się uciec z obozów, zmieniali się nie do poznania, trudno było im się odnaleźć w nowej rzeczywistości, na każdy hałas reagowali płaczem i lękiem.

Książka tak bardzo wstrząsa czytelnikiem głównie dlatego, że cała historia wydarzyła się naprawdę, a do tego opisana jest głosem małego dziecka, które cierpi, bo jego natura nie wytrzymuje tych wszystkich ograniczeń i brutalności. Musi tułać się z domu do domu, licząc na ludzką łaskę. Świat nie ma litości, każdy krok może doprowadzić do zguby. W normalnych warunkach dzieci są spontaniczne, popełniają błędy, ale owa dziewczynka, w obliczu wojny, nagle musi być dorosła, inaczej nie przeżyje. Jej matka też właściwie musi mieć zawsze „oczy dookoła głowy”, aby móc momentalnie zareagować na nieodpowiednie zachowanie córki. Małe dziecko nie do końca jeszcze rozumie, że robi coś, co może być niebezpieczne.

Myślę, że książkę tę warto przeczytać, aby mieć prawdziwy obraz tamtych czasów i móc wyrobić sobie o nim własne zdanie. Mimo poruszanego trudnego tematu, wspomnienia te całkiem dobrze się czyta, napisane są łatwym językiem. Polecam.

Informacje dodatkowe o Dziewczynka w czerwonym płaszczyku:

Wydawnictwo: Wydawnictwo Literackie
Data wydania: 2011 (data przybliżona)
Kategoria: Literatura piękna
ISBN: 9788308047767
Liczba stron: 464
Dodał/a opinię: koshi