Pan Lodowego Ogrodu. Tom 3
Jarosław Grzędowicz

Opinia 21

              Już jakiś czas temu uznałam, że jak na miłośniczkę fantastyki, znam zadziwiająco mało polskich pisarzy tego gatunku. Właściwie potrafiłabym wymienić zaledwie trzech: Jacka Dukaja, Andrzeja Sapkowskiego i Andrzeja Pilipiuka. Postanowiłam więc zbadać wartość utworów, polecanych przez znajomych, autorstwa: Andrzeja Ziemiańskiego, Jacka Piekary, Jakuba Ćwieka, a także innych, tych mniej znanych. Tym razem wybór padł na Jarosława Grzędowicza i jego cykl Pan lodowego ogrodu.

             O ile pierwszy tom tej serii okazał się zachwycający, to w drugim tego czegoś trochę już brakowało. Na szczęście, w trzecim tomie sytuacja się poprawia i pod względem jakości plasuje się on między pierwszą, a drugą częścią. Posiada też kilka zalet, których nie miały poprzednie wydania.

              Po pierwsze, pojawia się tytułowy Pan lodowego ogrodu i po raz pierwszy od rozpoczęcia serii tytuł cyklu nabiera sensu. Z resztą sam lodowy ogród również zapiera dech w piersiach, oczarowując czytelnika różnorodnością postaci, pięknem budynków i zaskakującymi rozwiązaniami architektonicznymi. Psychika i pomysł na świat kolejnego z ziemskich naukowców, nie tylko nie były nudne, ale wręcz oszołomiły mnie swoją kolorystyką i przebiły nawet znajdujące się wcześniej na pierwszym miejscu działania van Dykena. Świat Śniącej również okazał się niesamowicie barwny. I z jakiej strony by nie patrzeć, cześć trzecia była chyba najlepsza pod względem tworzenia miejsc przez będących czyniącymi ziemskich przybyszów.

V^V^V^V^V^V^V^V^V^V^V^V^V^V^V

Gotyk. Szczyt inżynieryjnych osiągnięć średniowiecza. Istna erupcja matematyki, wyższej sztuki budownictwa, wykonywanych w głowie i patykiem na piasku obliczeń mających sprawić, by miliony cegieł w kilkudziesięciu skomplikowanych kształtach, jak klocki lego złożyły się w strzelistą sylwetkę, wzniosły do nieba i były w stanie przekazywać sobie nawzajem naprężenia konstrukcji, tak by budowle stały wiecznie.

V^V^V^V^V^V^V^V^V^V^V^V^V^V^V

              Po drugie, jest to tom odrywający przed czytelnikiem bardzo wiele niewiadomych, z których tytuł cyklu jest zaledwie początkiem. Kolejną jest poznanie całej poprzedniej ekipy badawczej. Co prawda, część z nich można odnotować tylko ze względu na ich czyny, niemniej wszyscy zostają wprowadzeni, a żaden nie przypomina innego ze swoich kompanów. Każdy z nich próbuje oddać w tej dziwnej rzeczywistości swój odrębny pomysł na świat, bardziej lub mniej ingerując w prawa Migdaadu (planety). Ku mojemu zdumieniu, nie zawiodła mnie żadna z postaci, nieodmiennie zaskakując pomysłowością i sposobem działań.

V^V^V^V^V^V^V^V^V^V^V^V^V^V^V

Nic nie można poradzić na to, jaki jest świat. To żywioł. Jest, jaki jest. Trzeba po prostu nauczyć się z nim borykać.

V^V^V^V^V^V^V^V^V^V^V^V^V^V^V

               Po trzecie, jak dotąd zupełnie nudny i niepasujący wątek Filara po raz pierwszy nabiera tempa, przestając być udręką dla czytelnika. Ale to jeszcze nie koniec niespodzianek! Autor w końcu przecina drogi osób z dwóch odrębnych wątków w na prawdę fenomenalny i niewymuszony sposób, zasługując na gratulacje dla kunsztu pisarskiego. Do trzeciego tomu miałam wrażenie, że te dwie historie pisała zupełnie inna osoba, gdyż o ile poczynania Vuko były dla mnie bezsprzecznie warte przeczytania, to opowieść o cesarzu wypadała dużo gorzej. Jednak w tej części, sytuacja znacznie się poprawia, szczególnie, że w jak dotąd mniej ciekawym wątku po raz pierwszy pojawiają się nieoczywiste postaci, takie jak, na przykład, "urocza" posiadaczka pewnego majątku. Pan lodowego ogrodu. Tom III łączy w sobie dwa podgatunki fantastyki: high fantasy (wątek Vuko) i nieco mniej udane, ale jednak - heroic fantasy (wątek Filara).

              Myślę, że nie tylko ta część, ale i cały cykl jest warty polecenia. Jarosław Grzędowicz wykazał się w nim nie tylko dość przyjemnym stylem pisarskim, ale przede wszystkim ogromną pomysłowością.

Informacje dodatkowe o Pan Lodowego Ogrodu. Tom 3 :

Wydawnictwo: Fabryka Słów
Data wydania: 2012-05-11
Kategoria: Fantasy/SF
ISBN: 978-83-7574-614-3
Liczba stron: 508
Język oryginału: Polski
Ilustracje:Daniel Grzeszkiewicz
Dodał/a opinię: Zuzanna Bukowska