Policja

Po wyśmienitej, wręcz rewelacyjnej książce ,,Czerwone gardło" (http://polekturze.blogspot.com/2014/03/jo-nesb-czerwone-gardo.html) nie byłam w stanie oprzeć się promocji i z niekłamanym entuzjazmem kupiłam kolejną powieść Jo Nesb? ,,Policja". Nie na darmo jednak przysłowie mówi, że chytry dwa razy traci. ,,Policja" to dziesiąta książka z cyklu o Harrym Hole. W przeciwieństwie do ,,Czerwonego gardła" bardzo mocno związana z poprzednimi tomami. Wiele wątków i aluzji było dla mnie najzwyczajniej w świecie niezrozumiałe, a tym samym nudne. O tyle czuję się usprawiedliwiona, że z ,,Czerwonym gardłem" (trzecia z kolei książka cyklu) takich problemów nie miałam. Jeśli nawet to i owo mi umknęło, to i tak lektura była więcej niż satysfakcjonująca. Obawiam się jednak, że wspomniana okoliczność wpłynęła znacznie na mój odbiór ,,Policji". Prawdopodobnie jestem względem tej książki zbyt krytyczna. Proszę więc Czytelnika, o uwzględnienie tego faktu. ,,Policja" to skrzyżowanie sensacji z klasycznym kryminałem: mamy zagadkę rozwiązaną dopiero na ostatnich stronach, mamy też dynamiczną akcję. Powieść, choć obszerna, nie jest przegadana, ma dobrą akcję i ciekawy rytm. Brakuje jej jednak tego ,,czegoś", co miało ,,Czerwone gardło". Czegoś co sprawia, że nie jesteśmy w stanie oderwać się od lektury. ,,Policję" owszem, czytałam z ciekawością, ale bez większego wewnętrznego sprzeciwu odkładałam książkę na bok, gdy nadchodził czas na spacer z mopsami albo oglądanie ,,Komisarza Aleksa" (wiem, wiem, że to kiepski serial, ale cóż na to poradzę, że go lubię?). I w tym miejscu właściwie mogłabym zakończyć, bo co to za kryminał, który przegrywa konkurencję z polskim serialem? Nie jest jednak tak źle. Przede wszystkim mamy w powieści to, za co szczególnie polubiłam Nesb? -dobrze zarysowane, ciekawe postaci. Możemy je lubić, albo nie, ale na pewno nie są nam obojętne. Szczerze niepokoimy się ich losem, tym bardziej, że u norweskiego pisarza nikt (może poza samym Harrym Hole) nie ma niesławnej ,,ochrony scenariuszowej". Nigdy nie możemy być pewni, co za chwilę przytrafi się któremuś z bohaterów. Po drugie, fabuła, choć oparta na dość ogranym pomyśle seryjnego zabójcy, jest naprawdę ciekawa, a niektóre pomysły - zdrowo odjechane (że pozwolę sobie użyć slangu). Autor nie cacka się z czytelnikiem, nie owija niczego w bawełnę, nie łagodzi okrucieństwa i, co niezwykle ważne, nie próbuje flirtować ze złem. Być może jestem staroświecka, ale trudno jest mi zaakceptować popularną w pop kulturze koncepcję sympatycznych seryjnych morderców i miłych płatnych zabójców (,,No cóż, gościu ma taką pracę, ale poza tym jest cool"). Na szczęście u Nesb? nic takiego nie ma. Zło jest złe, mroczne i przerażające. Nie ma w nim nic pociągającego. A najstraszniejsza jest jego siła. Nie ma co ukrywać - kilkakrotnie podczas lektury poczułam na plecach nieprzyjemne dreszcze. I tak mimo początkowych zastrzeżeń, nie zniechęciłam się bynajmniej do twórczości Nesb?. Z pewnością w niedługim czasie sięgnę po kolejne pozycje tego autora, lecz tym razem będę czytała jak Pan Bóg przykazał - po kolei, od pierwszego tomu począwszy. Opinia pochodzi z blogu: http://polekturze.blogspot.com/

Informacje dodatkowe o Policja:

Wydawnictwo: Dolnośląskie
Data wydania: 2013-09-09
Kategoria: Kryminał, sensacja, thriller
ISBN: 978-83-245-9406-1
Liczba stron: 320
Dodał/a opinię: nureczka