Powrót do Poziomki
Katarzyna Michalak

,,Powrót do Poziomki" to kontynuacja ,,Roku w Poziomce", w której poznajemy dalsze losy znanych nam już bohaterów. Zaczyna się wręcz sielskim widokiem. Ewa wraz z Witoldem wychowują córeczkę Julię, Andrzej z żoną Karoliną oczekują przyjścia na świat bliźniaków. Nic nie zapowiada, że życie tych dwóch sympatycznych par zostanie wywrócone do góry nogami. I kto namiesza? Oczywiście ,,Ta Michalak". Ci, którzy czytali, wiedzą o czym mówię. W życiu Ewy pojawi się kolejna przyjaciółka, Jasia, która będzie najukochańszą nianią dla Julisi. Zjawi się w Poziomce w chwili, gdy Ewa postanowi wrócić do pracy, do wydawnictwa, które jest dla niej jak drugie dziecko. Jaki sekret ma niania? Czy zajmuje się małą z czystej miłości, czy ma w tym ukryty cel? Problemy nie ominą naszej kochanej Ewy, która nieba by wszystkim uchyliła, łącznie ze zwierzętami. Rząd nakłada na książki wyższy podatek, co niestety skutkuje bankructwem małych firm wydawniczych. Dodatkowo jej mąż otrzymuje propozycje pracy w Korei i nie pytając o zdanie żony, postanawia z niej skorzystać. Wkrótce Karolina trafia do szpitala, rodzi dwóch chłopców, niestety jednego życie jest zagrożone. Nie będę zdradzała żadnych szczegółów, powiem tylko, że czytanie tej książki (jak i innych Kasi Michalak) to sama frajda. Język prosty, zabawny, momentami natomiast wzruszałam się do łez. Wątki się doskonale ze sobą przeplatają i uzupełniają. Nie ma chaosu i niepotrzebnych opisów. Jest wszystko to, co kochamy w kobiecej literaturze. Rewelacyjnym posunięciem było to, że autorka zabrała nas do Indii. Poznajemy życie w stolicy zarówno multimilionerów, jak i najbiedniejszych, którzy żyją gorzej niż można to sobie wyobrazić. Kobiety nie mogą wychodzić ze swoich domów (tylko czy można to nazwać domem?), mają tylko rodzić synów (!!!) i zaspokajać potrzeby mężczyzn. Poznając tamtejsze życie doceniamy to co mamy. I zapewne takie było założenie Kasi Michalak. To mi się właśnie podoba w tego typu książkach, że poza prostą, zabawną fabułą, kryje się przesłanie. Autorka poruszyła też bardzo trudny temat, który wielu z nas omija szerokim łukiem. Chodzi tu o transwestytów, ludzi, którzy urodzili się w nie swoich ciałach i postanawiają w dorosłym życiu zmienić płeć. To co przeżywają w dzieciństwie, nie mieści się w głowie. Bo czy możemy sobie wyobrazić, co może czuć dziewczynka, która niestety urodziła się w ciele chłopca i zamiast bawić się lalkami, tak jak chce, jest wyśmiewana, wyzywana i bita nawet przez własnego ojca? Tylko dlatego, że gdzieś tam po drodze coś poszło nie tak, spłatało psikusa. Nigdy wcześniej się nad tym nie zastanawiałam, owszem, problem był, ale nie miałam z nim styczności. Nie myślałam, że to jest taki ciężki temat. Że można tak komuś złamać życie jednym słowem, jednym gestem. Dobrze, że w fabułę książek, które wydają się nam lekkie, łatwe i przyjemne, wplatane są wątki z życia codziennego, które poruszają naszą wyobraźnią i sumieniem. Jeśli ktoś nie czytała pierwszej części Poziomki, to proponuję od niej zacząć, a potem od razu przejść do drugiej. Są to wspaniałe, optymistyczne lektury, myślę, że w sam raz na wakacyjne leżakowanie. Recenzja również na blogu ksiazkimoimswiatem.blogspot.com

Informacje dodatkowe o Powrót do Poziomki:

Wydawnictwo: Wydawnictwo Literackie
Data wydania: 2011-11-03
Kategoria: Literatura piękna
ISBN: b.d.
Liczba stron: 0
Dodał/a opinię: