Wieczna księżniczka
Philippa Gregory

Katarzyna Aragońska już od wczesnego dzieciństwa wiedziała, że jej przeznaczeniem jest zostać królową Anglii. Jako córka Izabeli Kastylijskiej - zwanej również Katolicką ze względu na swoją niezwykłą pobożność - wzrastała w przekonaniu o własnej wyjątkowości i istnieniu nadzwyczajnej więzi łączącej ją z Bogiem. Za życiowy cel obrała sobie szerzenie chrześcijaństwa i walkę z dzikimi, innowierczymi Maurami. W wieku piętnastu lat, zgodnie z wiążącym ją od trzeciego roku życia kontraktem, wyjeżdża do przeznaczonej jej Anglii w celu dopełnienia swojego losu i poślubienia przyszłego monarchy - Artura Tudora. Musi odnaleźć się w rzeczywistości, która tak bardzo różni się od dotychczas jej znanego krajobrazu rodzinnej Hiszpanii. Mimo początkowej wzajemnej niechęci, między młodą parą rodzi się prawdziwe, romantyczne uczucie. Stają się nie tylko kochankami, lecz również przyjaciółmi - partnerami do długich rozmów, przez które nocą zbliżają się nie tylko cieleśnie, a także duchowo. Szczęśliwy obraz kochającego się małżeństwa jedynie potęguje przekonanie, że nad ich losem czuwa sam Stwórca, a oni podążają wyznaczoną przez niego ścieżką. Sielanka nie trwa jednak długo. Miłosierny Bóg postanawia zabrać do siebie młodego księcia. Niesprawiedliwy akt budzi falę pytań i niezrozumienia. Dlaczego ktoś tak szlachetny umiera w tak młodym wieku? Dlaczego właśnie on? Dlaczego Bóg zabiera ukochanego najwierniejszej ze swoich wyznawczyń? Książka w sprawny sposób przemyca wątek kryzysu wiary w obliczu tragedii. Główna bohaterka, dotychczas ze wszech miar bogobojna i nieśmiejąca kwestionować słuszności decyzji Stwórcy, staje przed egzystencjalnym pytaniem - czy Bóg naprawdę wie co robi i czy warto zawierzać mu swoje życie? Katarzyna bez powodzenia szuka sprawiedliwości w z pozoru niesprawiedliwym odejściu jej ukochanego. I mimo że jej nie znajduje, to właśnie wiara w Boga i we własne przeznaczenie pozwala jej przetrwać lata szykan ze strony świekra - Henryka VII - i w rezultacie dopełnić swój los. ,,I nagle sznur odwagi, który utrzymywał mnie przez całe życie przy zdrowych zmysłach, zmienia się w cienką nić, w pajęczą nitkę, w nicość... Moje niezachwiane w najgorszych chwilach przekonanie, że kroczę ścieżką Pana i że On zawsze mnie ochroni, znienacka okazuje się niczym więcej jak iluzją, dziecinną bajeczką. (...) Nie różnię się od nich wcale. Nie jestem niewiastą gotową stawić czoło życiu i śmierci i wygrać, jak jeszcze niedawno myślałam". Na stronicach książki możemy zobaczyć, jak ewoluuje główna bohaterka; jak kształtuje się jej światopogląd i jak z przekonanej o własnej wyższości nad innymi rozpieszczonej dziewczyny przeobraża się w dojrzałą, doświadczoną przez los kobietę. Powoli dochodzi do niej otaczająca ją zewsząd hipokryzja, a początkowy czarno-biały obraz świata podzielonego na dobrych chrześcijan i złych innowierców ulega stopniowej zmianie. ,,Wieczna księżniczka" to ciekawa powieść, która - mimo historycznych nieścisłości i dopowiedzeń, na które pozwoliła sobie autorka tam, gdzie zawodziły źródła - bardzo dobrze radzi sobie z przybliżeniem tak zielonemu czytelnikowi jak ja realiów Anglii po Wojnie Dwóch Róż oraz pomaga dopasować już znane historyczne postacie w ich miejsca i sprawić, że kolejni władcy przestają być jedynie zlepkami imion i rzymskich cyfr. Polecam ją osobom lubiącym silne kobiece bohaterki i zdecydowanie odradzam historycznym purystom.

Informacje dodatkowe o Wieczna księżniczka:

Wydawnictwo: Książnica
Data wydania: 2010 (data przybliżona)
Kategoria: Obyczajowe
ISBN: 9788324578849
Liczba stron: 548
Dodał/a opinię: anaemia