Zabójca
Maria Nurowska

Więzienne historie

Podróże inspirują – zapewne każdy zgodzi się z tym stwierdzeniem. W podróży nasze umysły i serca otwierają się na nowe doznania, nowe historie, nowe uczucia. Czy mogą także otworzyć się na miłość?

On i ona. Pociąg. Przypadkowe spotkanie, które zmienia życie dwójki przypadkowych podróżników. To mógłby być scenariusz banalnej historii miłosnej. Mógłby, ale kiedy taka opowieść wychodzi spod pióra Marii Nurowskiej można być pewnym, że zyska ona nowy wymiar, głębię, która zmieni  ją w niezapomnianą opowieść. Niezapomnianą, ale niestety nie najlepszą…

„Zabójca” to najnowsza książka autorki, opublikowana nakładem wydawnictwa ZNAK. Książka wyczekiwana przez miłośników pisarstwa Nurowskiej, książka wciągająca, ale mimo wszystko rozczarowująca. Po doskonałych powieściach „Drzwi do piekła” i kontynuacji historii, czyli „Domu na krawędzi”, spodziewałam się mocnego uderzenia, historii przenikające na wskroś nasze serca i duszę. Tymczasem splecione losy dziennikarki Joanny Padlewskiej i górala Adama Madeja intrygują, ale odnoszę wrażenie, że autorce zabrakło czasu, a może pomysłów, jak ta znajomość ma się rozwijać.

W efekcie otrzymujemy opowieść o niezwykłym spotkaniu w pociągu jadącym do Zakopanego. Ona, pracownik cenionego tygodnika „Na Wprost” udaje się tam w celu przeprowadzenia wywiadu do kolejnego numeru, on powraca do domu z dalekiego kraju. Zaintrygował ją ten milczący mężczyzna, a także jego zachowanie na peronie – dotychczas tylko Jan Paweł II klękał na polskiej ziemi. To skłoniło Joannę do  wyruszenia jego śladem i poznania historii niezwyklej podróży, która trwała aż dwadzieścia lat.

Okazuje się, że ów pasażer to Adam Madej, mieszkaniec Zakopanego, który przed laty, jeszcze jako student architektury, wyjechał do rodziny do Stanów Zjednoczonych. W wyniku tragicznej pomyłki organów ścigania, został aresztowany za morderstwo własnego brata i skazany na dwadzieścia lat więzienia. Karę odbywał w najbardziej strzeżonym i bezwzględnym więzieniu USA, czyli w San Quentin.

Historię Adama poznajemy oddając się lekturze dzienników, które prowadził jako osadzony. To z fragmentów tych zapisków dowiadujemy się, jak wygląda życie w więziennych murach,  czytamy o współwięźniach, poznajemy sylwetkę skazanego za morderstwo Roberta, naukowca, profesora na Wydziale Filozofii Uniwersytetu Nowy Jork, który niemal od pierwszych chwil zajął się edukacja Adama i nakłonił go do podjęcia studiów ekonomicznych, a także historie jednodniowego romansu pomiędzy Adamem a córką wysoko postawionego  polityka.

Mimo szokujących wydarzeń, których niejako jesteśmy świadkami, trudno jest nam przyjąć emocje bohatera, trudno w pełni zaangażować się w tę historię. Podobnie zresztą, jak z trudnością przychodzi nam wyobrazić sobie związek pomiędzy Joanną a Adamem. Choć autorka poruszyła w „Zabójcy” wiele ważkich tematów, to nie mogę oprzeć się wrażeniu, że koncepcja fabuły nie została do końca przemyślana.

W efekcie dostajemy pamiętniki Adama wypełnione bólem skrzywdzonego człowieka, a jednak efekt ten psuje wątek szalonej nocy w piwniczce na wino i jego konsekwencji. Mamy również dziennikarkę, powodowaną miłością (ale i niezdrową ciekawością), która miota się pomiędzy rodzinnym miastem, Zakopanem, a USA, dokąd udaje się w poszukiwaniu syna Adama. Żadna z tych historii nie została doprowadzona do końca, wprowadziły tylko chaos do opowieści i niepotrzebnie przysłoniły piękno relacji pomiędzy Adamem a Joanną.

Szkoda, bowiem „Zabójca” mógł stać się jedną z najlepszych powieści Nurowskiej. Tymczasem otrzymujemy książkę w której drzemie olbrzymi potencjał – niestety niewykorzystany…

Informacje dodatkowe o Zabójca:

Wydawnictwo: Znak
Data wydania: 2014-01-15
Kategoria: Obyczajowe
ISBN: 978-83-240-2873-3
Liczba stron: 288
Dodał/a opinię: Justyna Gul