Archie Greene (Tom 2). Archie Greene i Klub Alchemików
D.D. Everest

Ocena: 5.5 (2 głosów)

opis

Archie, potomek strażników Płomienia Aleksandrii, tajnej organizacji opiekującej się magicznymi książkami, zostaje obdarzony kolejnym, tajemniczym znamieniem Złotego Koła w postaci smoka połykającego własny ogon. Okazuje się, iż jest to Znak Klubu Alchemików, pojawiający się u ucznia po raz pierwszy od 350 lat. Znakiem tym obdarzeni zostają również przyjaciele i kuzynostwo Archiego. Niestety, na piątkę Alchemików rzucona została klątwa ... Czy Archie Greene wraz z nowo powstałym Klubem odwróci swe przeznaczenie? Czy uda im się ocalić świat przed czarną magią i przywrócić blaknące zapisy Księgi Zaklęć? Wreszcie czy chłopiec będący zaklinaczem, tkwiąc w widłach losu wybierze słuszną drogę ku swemu przeznaczeniu? Powieść D.D.Everest'a zdumiewa. Bogactwo przygód Archiego, ich oprawa, barwność niesamowicie pobudza wyobraźnię. Choć może przytłaczać mnogość postaci i miejsc występujących w powieści, które dodatkowo są nazwami/nazwiskami obcobrzmiącymi, myślę, że osoba nastoletnia poradzi sobie z nimi doskonale. Losy Archiego rzeczywiście przeznaczyłabym dla czytelnika nieco starszego, na pewno w wieku szkolnym. Moim zdaniem młodsze dziecko szybko straciłoby główny wątek historii. Wiele wątków pobocznych powoduje, iż czytelnik koncentruje się na kilku wydarzeniach na raz, co dla kilkulatków byłoby nie lada wyzwaniem (przyznam, iż sama czasem wertowałam książki w celu przypomnienia sobie konkretnej postaci, miejsca czy zdarzenia). Jednak co ważne i bardzo przydatne na samym końcu książki mamy wyjaśnienia wielu pojęć występujących w książce, polecam więc zacząć od lektury tychże. ? Okładka książki moim zdaniem genialna. Moja 5-letnia córcia od razu wypatrzyła ją na stoliku. Złote litery, ogromny smok i mały chłopiec skutecznie rozbudziły w niej ciekawość treści. Dodatkowo jak już wspomniałam przy okazji pierwszej części przygód chłopca, bardzo przypadło mi do gustu wydanie książki. Przyjemny w dotyku biały papier, troszkę większa czcionka, sprawiają, iż powieść czyta się naprawdę sprawnie. Pierwsza część przygód Archie'go bardzo mi się podobała, druga natomiast mnie pochłonęła! Mnie, dalekiej od potencjalnego kręgu odbiorców tej lektury, która raczej po fantastykę sięga w ramach chęci całkowitej odmiany swego czytelniczego repertuaru. Powieść ,,Archie Greene i Klub Alchemików" jest fantastyczna w każdorakim znaczeniu tego słowa. Na pewno do przygód uczniów Muzeum Rozmaitości Magicznych powrócę, jak tylko me Latorośle dorosną :) https://miloscdoczytania.wordpress.com/2016/11/02/kacik-rodzinny-5-archie-greene-i-klub-alchemikow/