ZAHRED - to imię poznaliśmy po raz pierwszy wiosną tego roku, gdy oto Michał Gołkowski przedstawił nam swoją intrygującą powieść spod znaku literatury fantasy i przygody pt. "Spiżowy gniew". Opowieść o losach tajemniczego wojownika, który nie zna strachu, nie zna litości i nie zna współczucia względem ludzi, będących jedynie nic nie znaczącymi pionkami w jego rozgrywce ze znienawidzonymi bogami... Dziś oto mamy przyjemność poznać kontynuację losów Zahreda za sprawą premiery drugiej odsłony cyklu "Siedmioksiąg grzechu" - książki pt. "Bogowie pustyni", która to ukazała się nakładem Wydawnictwa Fabryka Słów!
Fabuła tej historii przenosi nas sobą na rozległe przestrzenie pustynnego świata dzisiejszego Egiptu, gdzie to przed tysiącleciami dochodzi do zamachu stanu w Królestwie Inebu-Hedż. Zamachu, któremu przewodzi dwoje wyjątkowych ludzi - Serneferu i Zahred... Stary król traci życie, kraj pogrąża się w chaosie, a lud zwraca się o pomoc do nowego bohatera - przybysza, wojownika z toporem, człowieka o nadludzkiej mocy - Zahreda. Od tej chwili Inebu-Hedż rośnie w siłę, budzi trwogę sąsiadów, a jego przyszłość zaczyna jawić się w jasnych barwach... Tyle tylko, że nowy władca ma wobec tego miejsca, jego mieszkańców i tego świata, zupełnie inne plany...
"Bogowie pustyni", to powieść niezwykle barwna, intrygująca, efektowna w swej literackiej formie, jak i też bardzo zaskakująca! Zaskakująca jednak tylko dla tych czytelników, którzy mieli przyjemność poznać pierwszą odsłonę niniejszego cyklu, gdyż ta historia wielce się od niej różni. Różni formą, charakterem, miejscem i czasem w jakim się rozgrywa, jak i też ukierunkowaniem akcji na wielką politykę z wojną, jako jej głównym narzędziem, zaś w mniejszym stopniu na przygodę i wątki natury obyczajowej, które to dominowały w przypadku "Spiżowego gniewu". I trzeba przyznać, iż zmiana ta - skądinąd wielce zaskakująca, wyszła tej opowieści i temu bohaterowi, jak najbardziej na korzyść. Na korzyść, gdyż oferuje nam sobą zupełnie inne spojrzenie na ten cykl, na głównego bohatera oraz jego mroczne przeznaczenie...
Wojna, polityka, walka i religia - oto główne elementy fabularnej konstrukcji tej książki, które to wspólnie tworzą tu bardzo interesującą, logiczną i klimatyczną całość. Historia ta przedstawia sobą losy Zahreda i królestwa Inebu-Hedż, którego to stał się on tutaj - początkowo nieformalnym, następnie już pełnoprawnym, władcą. Losy wypełnione próbami ratowania kraju przed suszą, technologicznym postępem w zakresie korzystania z dobrodziejstwa wielkiej rzeki, umiejętnym lawirowaniem pomiędzy poszczególnymi przedstawicielami miejskiej rady, jak i wreszcie polityką zewnętrzną, czyli sojuszami, zdradami i bezlitosną wojną. To jedno z obliczy tej opowieści, gdyż na drugie składa się osobista walka Zahreda z bogami i ich ziemskim namiestnictwem w postaci świątyń i kapłanów, którzy nie potrafią dać głównemu bohaterowi tego, czego on poszukuje od stuleci...
Powieść tę objął w swe bezsprzeczne władanie jej główny bohater - Zahred. Objął w znacznie większym zakresie, aniżeli miało to miejsce w przypadku pierwszej częsci cyklu, spychając de facto na daleki plan wszystkie inne ważne postacie tej przygodowej historii. To odważny, bezlitosny, niepokonany w walce i przy tym wielce doświadczony swoim życiem człowiek, a być może i nadczłowiek, który z jednej strony czyni podległe my królestwo wielkim, z drugiej zaś stawia na pierwszym miejscu swoją boską krucjatę, mając za nic los innych. To intrygująca i niejednoznaczna postać, która wedle wszelkich zasad logiki powinna budzić raczej naszą niechęć, ale mimo wszystko sprawia, że ją lubimy, rozumiemy i życzymy jej jak najlepiej. I naprawdę dawno nie mieliśmy w polskiej literaturze fantasy tak barwnego i nieoczywistego bohatera, jak Zahred właśnie...
Michał Gołkowski zaprasza nas tym razem do świata wielkiej Rzeki i królewskich państw-miast, jakie to leżą w jej dolnym, bądź górnym ujściu. Nietrudno się domyślić, iż to ziemie starożytnego Egiptu przed okresem jego światłości, a ową rzeką jest Nil. Świadczą o tym liczne szczegóły z zakresu architektury, religijności, czy też choćby codzienności życia w tej krainie. I trzeba przyznać, iż niniejsza wizja autora jest bardzo spektakularną, realistyczną i przekonującą do tego, by w nią uwierzyć. Bardzo przyjemnie czyta się o tych wszystkich miejsca, ich obrazy same rysują się przed naszymi oczyma wyobraźni, a niepowtarzalny klimat sprawia, iż bez reszty zatapiamy się w tym literackim świecie... To także bardzo sugestywne nawiązanie do historii Egiptu, które to ostatnimi stronami tej opowieści ostatecznie potwierdza to, iż nie mylimy się co do naszej teorii o tym świecie...
"Bogowie pustyni" to także powieść na wskroś militarna, która rysuje przed nami sceny wielkich bitew, oblężeń twierdz, czy też chociażby nie mniej efektownych pojedynków z toporem w ręku. To raz jeszcze wielka spektakularność, dbałość o najdrobniejsze szczegóły i wielkie realizm - tak w zakresie prowadzenia samej walki, jak i też ludzkich zachowań na jej polu. To przemoc, krew, śmierć, ale też i ludzki strach po stronie ofiar, a szaleństwo w oczach oprawców. Myślę, że Michał Gołkowski wspiął się tu na absolutne wyżyny narracji w zakresie przedstawienia obrazu starożytnej wojny i walki, za co też należą się mu wielkie słowa uznania i podziwu!
Najnowsza odsłona cyklu "Siedmioksiąg grzechu", oferuje nam sobą przednią zabawę, wspaniałą rozrywkę, jak i też wielkie emocje, które nie opuszczają nas do ostatniej strony, ostatniego zdania i ostatniego słowa tej narracji. I owszem, jest z pewnością inaczej, aniżeli byśmy się tego spodziewali zasiadając do lektury tej książki, ale za to równie fascynująco i barwnie, jak w przypadku "Spiżowego gniewu". I osobiście już nie mogę się doczekać, gdzie teraz - w jakie miejsce i w jaki czas, zabierze nas Michał Gołkowski za sprawą fabuły kolejnej odsłony tej świetnego sagi...
Informacje dodatkowe o Bogowie Pustyni:
Wydawnictwo: Fabryka Słów
Data wydania: 2018-10-03
Kategoria: Fantasy/SF
ISBN:
Liczba stron: 680
Język oryginału: polski
Tłumaczenie: brak
Dodał/a opinię:
Uleczkaa38
Kup książkę Bogowie Pustyni
Zobacz także
Niby wszystko miało się skończyć, ale jak zawsze coś poszło nie tak. W tym miejscu zaczyna się kontynuacja ostatecznego końca, której zgodnie z zasadami...
Rzucony przez samego siebie na główkę w wir ponownie rozpoczętej, równie co poprzednia nieudolnej Apokalipsy, nasz poczciwy Ezekiel robi to, co powinien...
