Cień wiatru
Carlos Ruiz Zafon

Książkę tą dostałam w tym roku na urodziny wraz z jej kolejną częścią ("Gra Anioła") i przez pewien czas leżała sobie na półce, bo czytałam w pierwszej kolejności powieści wypożyczone z biblioteki. Na początku byłam trochę znudzona, bo myślałam, że to będzie jedna z tych grzeczniutkich książek o pogmatwanej fabule, ale na szczęście dość szybko się przekonałam, że taka nie jest. Cały czas czuć ten cudowny aromat tajemnicy, kiedy Daniel Sempere zagłębia się coraz bardziej w historię Juliana Caraxa, a autor opisuje to tak, że - chcąc nie chcąc - czytelnik i tak staje się częścią tej zagadki, kolejnym detektywem, który chce ją rozwiązać. Zakończenie... Cóż, nie spodziewałam się do czasu czytania zwierzeń Nurii. Tam dopiero wszystko zaczynało do mnie docierać. W książce tej nie brakowało także morderstw i brutalności (co mi bardzo odpowiada) oraz ciekawych wypowiedzi bohaterów - zwłaszcza mojego kochanego Fermina Romero de Torresa. W dalszym ciągu siedzą mi w głowie jego elokwentne wypowiedzi. Ogólnie stawiam przy tej książce bardzo duży plus :)

Informacje dodatkowe o Cień wiatru:

Wydawnictwo: Muza
Data wydania: 2007-12-21
Kategoria: Literatura piękna
ISBN: 9788374951531
Liczba stron: 512
Tytuł oryginału: La Sombra del Viento
Język oryginału: hiszpański
Tłumaczenie: Beata Fabjańska-Potapczuk, Carlos Marrodán Casas
Ilustracje:Frances Catala-Roca
Dodał/a opinię: ryznarekk

Tagi: bóg