„Dotrzymana obietnica” to niezwykła w swojej formie i treści powieść psychologiczno-obyczajowa, która podejmuje trudny temat zmagania się człowieka z chorobą i cierpieniem. Autentyczna historia życia, walki z nieuleczalnym schorzeniem i śmierci Paula Andersona opowiedziana przez jego żonę Jill wzrusza, zastanawia i stawia wiele znaków zapytania. Co więcej… na wiele z tych niewiadomych nie znajdujemy jednoznacznej odpowiedzi.
Niewielu ludzi słyszało o Zespole Ustawicznego Zmęczenia, a i wiedza medyczna w tym zakresie jest mocno ograniczona. Większość lekarzy po prostu nie wierzy w tę chorobę traktując ją jako przypadłość natury psychologicznej i psychiatrycznej, tym bardziej, że wyniki badań pacjentów zmagających się z tym schorzeniem często nie odbiegają od przyjętych norm. Okazuje się jednak, że jest to chorobą wirusowa atakująca układ odpornościowy. Osoby dotknięte tym rzadkim schorzeniem cierpią na ustawiczne ogólne osłabienie organizmu oraz nieustanny ból towarzyszący każdej minucie życia. Objawy systematycznie nasilają się i słabną, a skutecznego leku wciąż nie ma. Środki przeciwbólowe z czasem przestają spełniać swoje zadanie, a chory staję się zniedołężniałym człowiekiem „przykutym do łóżka”, nie może samodzielnie wykonywać podstawowych czynności i wymaga stałej opieki przez całą dobę.
W taki sposób można pokrótce opisać życie 43 – letniego Paula – mężczyzny, który od 8 lat zmagał się z Zespołem Ustawicznego Zmęczenia. Ból i cierpienie nieodłącznie związane z jego egzystencją doprowadziły do przedawkowania środków przeciwbólowych i w konsekwencji do śmierci. Nie była to jego pierwsza, ale tym razem na pewno ostatnia próba samobójcza. Jego żona Jill zostaje oskarżona o nieudzielenie pomocy mężowi i tym samym zostaje uznana za współwinną jego śmierci.
Podczas zeznań składanych na komisariacie kobieta odtwarza bieg wydarzeń z dnia śmierci męża oraz relacjonuje cały okres choroby Paula. Jill opowiada o opiece nad mężem sprawowanej z ogromną miłością, oddaniem, zaangażowaniem i całkowitym poświęceniem. Mówi o trudnych stosunkach i konfliktach w rodzinie Paula oraz o wspólnej codzienności naznaczonej nieuleczalną chorobą.
Jej zeznania przeplatają się z romantycznymi wspomnieniami z ich życia we dwoje, które dają obraz szczęśliwego małżeństwa. Jill i Paul mięli swoje plany, zamierzenia, chcieli spełniać marzenia, ale ich piękna wizja wspólnego życia szybko została zweryfikowana i uniemożliwiona przez chorobę. Na Zespół Ustawicznego Zmęczenia się nie umiera, ale jest to schorzenie nieuleczalne, a zmagania z nim przypominają „walkę z wiatrakami”. Medycyna jest bezradna, specjaliści rozkładają ręce, a chory… musi znosić ból i cierpienie.
Zainteresowała mnie historia opowiedziana przez Jill Anderson tym bardziej, że dotyczy prawdziwych wydarzeń. Pozostaję pod ogromnym wrażeniem jej oddania i poświęcenia. Bohaterka zrezygnowała całkowicie ze swojego życia, z siebie samej i swoich pragnień. W ciągu 8 lat przez 24 godziny na dobę była na każde skinienie męża, dzielnie znosiła jego humory, ból i cierpienie. Paul – mężczyzna apodyktyczny i egoistyczny został wyidealizowany przez żonę i przedstawiony jako człowiek praktycznie bez wad. Wszystkie jego słabości zostały usprawiedliwione chorobą i niemocą. A Jill w swojej miłości do męża kompletnie się mu podporządkowywała nawet wówczas, zanim jeszcze choroba opanowała jego ciało. Kobieta zapewnia, że właśnie takie życie dawało jej pełnię szczęścia, ale czy naprawdę tak było w rzeczywistości?…
Oskarżono ją o nieudzielenie pomocy, zaniechanie działań, które mogły uratować Paulowi życie. Dlaczego tak się stało? Skąd taka decyzja?
Nie podobała mi się postawa Jill w początkowej fazie związku z Paulem. Jej utrata własnej osobowości i całkowite podporządkowanie, jeszcze zanim wymagała tego sytuacja, wydały mi się błędne i niepotrzebne. Podziwiam bezmiar uczucia, bezwarunkową miłość do mężczyzny jej życia, oddanie i poświęcenie. Nie oceniam natomiast postępowania Jill tego wieczoru, gdy Paul przedawkował leki. Cieszę się, że ostatecznie udało jej się oczyścić swoje imię i jestem jej wdzięczna, że postanowiła podzielić się tymi trudnymi wydarzeniami. Mam nadzieję, że dzięki tej historii nieuleczalny Zespół Ustawicznego Zmęczenia przestanie być anonimową, nierozpoznawalną chorobą i inne osoby dotknięte tym schorzeniem znajdą zrozumienie i pomoc.
„Dotrzymana obietnica” to ważna książka, historia napisana ku przestrodze, która ma dotrzeć do szerokiego grona odbiorców na całym świecie. Nie bardzo mogłam się doszukać tytułowej dotrzymanej obietnicy w treści, na wiele pytań także zabrakło odpowiedzi, ale mimo to warto sięgnąć po tę nietuzinkową powieść.
Polecam.
Informacje dodatkowe o Dotrzymana obietnica:
Wydawnictwo: Prószyński i S-ka
Data wydania: 2016-01-21
Kategoria: Literatura faktu, reportaż
ISBN:
Liczba stron: 428
Dodał/a opinię:
Poczytajka
