Dziewczyny z Dubaju
Piotr Krysiak

Piotr Krysiak napisał reportaż; kulisy dziennikarskiego śledztwa przedstawiające:  „świat dobrze prosperującego i świetnie zorganizowanego seks biznesu” – jak jest napisane w blurbie umieszczonym na ostatniej stronie.  „Dziewczyny z Dubaju” to sądząc po licznych aukcjach bardzo polu rana i zarazem rozczarowująca książka, bo sporo osób chce ja sprzedać zaraz po przeczytaniu. Dzieje się tak być może dlatego, że to, co ukazał wyświetlany w kinach w całej Polsce film nijak ma się do tego, co można znaleźć w książce. Zanim przejdę do samego reportażu, warto wspomnieć w kilku słowach o jego autorze. Piotrze Krysiaku.

Nie jest to pierwsza opisywana przez niego afera. Ten dziennikarz prasowy i telewizyjny, który specjalizuje się w tematyce śledczej i kryminalnej,  zajmował się także sprawami polskiej mafii czy tajemniczą śmiercią Andrzeja Leppera. Jest autorem filmów dokumentalnych min. o porwaniu i zabójstwie Krzysztofa Olewnika i zarazem autorem książki „Wyspa ślepców”, relacji o pedofilskiej zbrodni na Dominikanie. Był szefem serwisów informacyjnych, wydawca i producentem. Mogłoby się wydawać, że całe jego życie przebiega w cieniu jakiś afer.

Autor w swojej trzystu stronicowej publikacji zebrał naprawdę mnóstwo informacji; przeprowadził - albo chociaż próbował o zrobić – wywiady z wszystkimi głównymi bohaterkami seks afery, starał się dobrzeć do burdelmam, które organizowały im te wyjazdy, wypytywał ich rodziny, albo bliskie im osoby. Często jednak zdarzyło mu się odbijać od muru. Trafiał na zmowę milczenia. Prostytutki blokowały go na serwisach Nasza Klasa albo na Facebooku. Nie chciały z nim o tym rozmawiać. Twierdziły, że nikogo do uprawiania seksu za pieniądze nie umawiały. Autor przytacza tu wiele rozmów prowadzonych przez komunikatory i smsy, z których wyraźnie wynika jak intratny i dobrze prosperujący był to biznes. Kiedy w grę wchodzą wielkie pieniądze, musi dojść do próby oszustw, grania „na siebie”, czy przechytrzenia tych, które obracają największymi pieniędzmi i decydują, które osoby mogą w tym interesie zostać na dłużej, a które z pewnością szybko odpadną.

W grze były głównie Emilia P. i Karolina Z. dwie stałe przyjaciółki, które na końcu straciły kontakt i grały przeciwko sobie. Obok nich liczyła się również Ewa L. i kobieta o imieniu zaczynającym się na literę D. Czasem współpracowały, gdy było to w ich interesie, a czasem rywalizowały ze sobą, lub obrabiały się nawzajem za plecami, kiedy wiedziały, że mogą na tym coś zyskać i nieźle na tym zarobić. Relacje między dziewczynami, które jeździły na spotkania z mężczyznami też były różne. Emilia P. zaprzyjaźniła się z częścią z nich; one donosiły jej, czy inne dziewczyny obgadywały ja za plecami, albo oskarżały o oszustwo. Zdarzały się i takie przykre sytuacje.

Emilia P. zwykle wyjeżdżała z dziewczynami, a jej wspólniczka, Karolina Z., która była w zagrożonej i do tego wielorakiej ciąży, siedziała na miejscu, dzwoniła, wyszukiwała i załatwiała jej dziewczyny.

Ich największym i najbogatszym klientem był książę Santo i jego świta, w skład której wchodzili jego bracia i kuzyni min. Bilal oraz DJ Sam. Oni także sypiali z dziewczynami, ale im w przeciwieństwie do księcia, dziewczyny mogły odmówić uprawiania seksu. Jeśli zrobiłyby coś podobnego księciu, albo zapomniały jakiegoś ważnego faktu z jego życia albo nie daj Boże imienia, to od razu wracały do Polski. Te wyjazdy były bardzo opłacalne. Dziewczyny przywoziły stamtąd prawdziwą fortunę za mniej niż miesiąc pracy w prawdziwym raju, u boku przystojnych mężczyzn.

Odbywały się tez jednodniowe, lub dwudniowe spotkania w kraju i za granicą, ale to „zabawy” u księcia cieszyły się największym zainteresowaniem.

Nie do końca wiadomo, jak dziwaczny wpadły. W trakcie przesłuchań przez policję, jednogłośnie twierdziły, że nie miały pojęcia, w jakim celu jada za granicę dołączyć do świty księcia. Proces się przeciągał, a wyroki, które otrzymały, okazały się skandalicznie niskie i nie odpowiadające popełnionym przez nie czynom.

Niektóre z tych kobiet dawno już wyszły za mąż i urodziły dzieci. Mają stabilną pracę i kochającą rodzinę. Inne znalazły sobie starszego faceta, za którego wyszły za mąż, ustawiając się tym samym do końca życia. Inne nigdy nie opuściły intratnego interesu. Po prostu zmieniły „mamuśki”.

Wśród kobiet oddających się za pieniądze były byłe i obecne miss, dziennikarki pracujące w telewizji, szefowe banków, czy stewardessy.  Pokusa łatwego zarobku nikogo nie ominęła.

A i po przeczytaniu pierwszej części musze stwierdzić, że źle na tym nie wyszły. A nawet dostały bardzo łagodne wyroki.

To interesujący i dobrze napisany reportaż o tym, co się dzieje z kobietami, które w łatwy i szybki sposób chcą zarobić niemałe pieniądze. Nie zawsze i nie dla wszystkich wszystko kończy się szczęśliwie,  ale większość tych kobiet bezboleśnie spadła na cztery łapy, jak koty.

Nie poczuwały się przy tym wcale do winy, nie sądziły, że w ogóle robią coś złego.

Informacje dodatkowe o Dziewczyny z Dubaju:

Wydawnictwo: inne
Data wydania: 2018-04-18
Kategoria: Literatura faktu, reportaż
ISBN: 978-83-947325-1-6
Liczba stron: 308
Dodał/a opinię: