Nadbrzeżnik
Joanna Bagrij

TOŻSAMOŚĆ ŚMIERCI

Pod szyldem wydawnictwa Mova ukazała się właśnie nowa książka Joanny Bagrij. „Nadbrzeżnik” to kolejna powieść, w której pierwsze skrzypce gra aspirant Lena Dobrowicz. Z jaką sprawą przyjdzie jej zmierzyć się tym razem?

W starym poniemieckim bunkrze na plaży zostaje odnalezione ciało mężczyzny. Miejsce zbrodni wydaje się być zainscenizowane. Niedługo później na plaży pojawia się kolejny trup. Obecność przy zwłokach muszli i wodorostów przywołuje w umysłach śledczych skojarzenia z inną sprawą. Czy na wybrzeżu grasuje morderca? Przeniesiona niedawno do regalickiej komendy aspirant sztabowa Lena Dobrowicz jest pewna, że te sprawy są ze sobą połączone. W toku prowadzonego śledztwa na jaw wyjdą długo skrywane sekrety lokalnych mieszkańców. Czy grzebanie w odmętach przeszłości może skończyć się dobrze? Czy warto obnażać prawdę bez względu na cenę jaką przyjdzie za to zapłacić? Dobrowicz uwikła się w grę, w której stawką może stać się jej życie.

Czytając „Nadbrzeżnika” nie mogłam wyjśc z podziwu jak ta książka jest dobrze napisana. Niespieszna narracja ujawniająca po trochu sekrety bohaterów, tajemnicze zgony, legenda Nadbrzeżnika wzbudzającego strach wśród lokalnej społeczności, dwie płaszczyzny czasowe, a przede wszystkim dobrze skomponwana warstwa fabularna. To jest taka książka, która zasadniczo sama się czyta. Otula niepokojem, prowadzi mrocznymi ścieżkami na drogę zła, sprawia, że czytelnik czuje się w nią wpleciony. Joanna Bagrij wykonała kawał solidnej roboty : napisała powieść bardzo złożoną, niejednoznaczną i pełną napięcia. Rzeczowi, autentyczni bohaterowie, których losy są frapujące i nie męczą odbiorcy. Klimat dusznej, pełnej sprzeczności prowincji, gdzie pewne rzeczy nigdy nie wychodzą z ukrycia. Udany portret psychologiczny Dobrowicz – nieugiętej policjantki, która odważnie idzie przed siebie i dąży do rozwikłania sprawy. Misternie skomponowana postać. Bardzo złożona i posiadająca cechy, które sprawiają, że wierzymy w tę kreację. Podoba mi się to, że Bagrij napisała powieść całkowicie po swojemu. W pewnym momencie wydawać się może, że wiemy już wszystko, a to dopiero wstęp do dalszych zdarzeń. Bardzo dobrze poprowadzona akcja. Nie jest szybka, ale tę książkę się po prostu pochłania interpretując każdy detal. Udane opisy przyrody tworzą pewien ponury klimat, który stanowi bardzo dobre tło dla prezentowanych zdarzeń. Dużo wątków, wyśmienicie nakreślony repertuar postaci i nieustannie pobudzane emocje. Tej powieści towarzyszy takie przejmujące poczucie smutku i niesprawiedliwości. Jest ono wręcz namacalne. Joanna Bagrij potrafi oddawać uczucia i plastycznie nakreślać ludzkie działania. Jest autentyczna i to jej największa zaleta.

„Nadbrzeżnik” nawiązuje do wydarzeń z „Pogranicznika”, ale od razu uspokajam, że nie trzeba znać wcześniejszej książki. Ja nie znam. Autorka umiejętnie przypomina zdarzenia z poprzedniej powieści i czytelnik wie tyle, ile powinien. Jest w tej książce taka ujmująca prostota, która sprawia, że czyta się ją lekko, wręcz można rzec, że płynie się przez tę opowieść. Bagrij porusza problem pewnego skondensowania małej miejscowości, gdzie ludzie i wydarzenia naprzemiennie przeplatają się ze sobą i tworzą swoisty układ. Układ kłamstw, niedomówień i pozorów. To, co głęboko ukryte nie ma prawa wypłynąć na powierzchnię, a rozdrapywanie starych tajemnic może zakończyć się tragicznie. W „Nadbrzeżniku” występuje cała galeria postaci zranionych przez los, żyjących w niepokoju i niepewności. Ludzi starających się iść do przodu pomimo swoich traum. Dużo serca pisarka włożyła w tych bohaterów, a dzięki temu są oni tacy solidni i prawdziwi. Tu toczy się odwieczna walka dobra ze złem. Walka o sprawiedliwość i odkrycie prawdy. Okazuje się jednak, że nie zawsze prawda ma słodki smak. Fenomenalna konstrukcja powieści, która jest złożona, ale nie pogmatwana. Przejmująca i pozostawiająca po sobie ślad. Genialnie napisana. Wprawną ręką osoby, która posiada dar snucia opowieści, która wydaje się jakże prawdziwa.

Bardzo polecam „Nadbrzeżnika” dlatego, że to jest taki rasowy kryminał, który czyta się bardzo dobrze i nie jest kalką tych wszystkich modnych powieści. Joanna Bagrij pisze na wysokim poziomie i cechuje ją bardzo duży indywidualizm. Bardzo mroczna powieść, która przeszywa chłodem i wzbudza uczucie zaniepokojenia w czytelniku. Zrobiła na mnie duże wrażenie i chciałabym czytać więcej tak dobrych książek. 

Informacje dodatkowe o Nadbrzeżnik:

Wydawnictwo: Illuminatio
Data wydania: 2024-01-31
Kategoria: Kryminał, sensacja, thriller
ISBN: 9788383217734
Liczba stron: 504
Dodał/a opinię: chico6401

Tagi: Literatura kryminalna i detektywistyczna