KUP TERAZ

Powrót
Izabela Sowa

Ocena: 3.87 (15 głosów)

opis

Życie to bardzo często rosnąca drabina wzniosłych oczekiwań i nadziei. Spuścizna niezrealizowanych marzeń rodziców czy dziadków. Gorzki owoc ich niespełnionych pragnień, które my, we własnym już życiu, winniśmy, krok po kroku, punkt po punkcie, skrupulatnie realizować. Prestiżowe i ambitne studia, przy akompaniamencie stresu i ciągłej rywalizacji. Czemu nie? Dochodowa praca, gwarantująca w przyszłości luksusową willę na obrzeżach dużego miasta. Zaciśniemy mocniej zęby i damy radę! Ale chwileczkę. Obowiązkowo jeszcze gromadka własnych słodkich dzieci u boku, które w przyszłości, podążą przetartą już ścieżką sukcesu. Cudowna i satysfakcjonująca wizja, zakrojona do minimum własnych dawnych planów i marzeń. Spokojnie. Słodką nagrodą za życie realizowane pod dyktando innych, będzie przecież gwarancja stabilizacji i spokoju, niezbędna przecież na czas upragnionej emerytury. A co, jeśli uhierarchizowany i dokładny szkic naszej przyszłości nie do końca nas przekonuje? Uciekamy szybko od strzelistej drabiny wymagań, która niezależnie od rosnącego dystansu, w dalszym ciągu wychyla się do nas dumnie w każdej sferze życia. Dorotka, trzydziestoletnia dziewczyna, która po kilku latach ciągłej tułaczki po świecie,wraca do rodzinnego Krakowa, by ponownie zmierzyć się z własnym życiem, z niedoścignionymi marzeniami mamy, a przede wszystkim, z pozostawiającą wiele do życzenia dorosłością, przed którą uciekła przed laty, porzucając wbrew rodzicom prestiżowe studia na ASP. Dziewczyna, w ciasnej i ograniczonej polskiej rzeczywistości, obcej na wszelkie dziwactwa i ekstrawagancje, próbuje żyć na nowo, według własnego, fantazyjnego planu, rysując po godzinach na skórze barwne symbole w postaci tatuaży. Tak! Dorotka jest tatuażystką, ale prawdziwą i oddaną, bowiem podchodzi do swojego fachu z godnym podziwu zaangażowaniem i pasją. Dziewczyna na każdym roku manifestuje swoją odrębność. Czerwone, krwiste usta, ciemna kreska na oku oraz blada cera w zestawieniu z obcisłymi gorsetami i rozkloszowanymi, barwnymi spódnicami tworzą oryginalny wizerunek pin-up dziewczyny, której nie powstydziłaby się sama Marilyn Monroe! Niedojrzała, oryginalna, pozornie nieczuła na nowe amory Dorotka, musi dzielnie zmierzyć się w Polsce z tym co nieuniknione, otrzymując w zamian od losu paletę barwnych i ciekawych znajomych, a nawet cichą szansę na nowe uczucie... Najnowsza powieść Izabeli Sowy, to słodko-gorzka opowieść o współczesnych, młodych Polakach, którzy w bolesnej konfrontacji z życiem, muszą na nowo poskładać własne marzenia i plany, bowiem szara codzienność, weryfikując ich górnolotne cele, pozostawia jedynie niedosyt i dziwną pustkę. Autorka, poprzez postać niedojrzałej Dorotki, która oryginalnym ubiorem i ekstrawaganckim sposobem bycia, tylko pozornie manifestuje luz i swobodę, przedstawia postawę pełną strachu i lęku, z którą utożsamiać się mogą miliony młodych ludzi. Strach przed prozą życia. Obawa przed wzniosłymi pragnieniami ambitnych rodziców. A przede wszystkim lęk o własną przyszłość, w której pojawia się więcej pytań, niż gotowych odpowiedzi. Autorka, w swojej powieści, nie skupia się na zapierających dech w piersiach zwrotach akcji. Wręcz przeciwnie, więcej tu mamy spokojnej refleksji nad życiem, w której możemy dostrzec własną absurdalną rzeczywistość. Rzetelny obraz codzienności, okraszony specyficznym humorem i ironią, prezentuje się jeszcze bardziej niedorzecznie i karykaturalnie, zaś liczne interakcje Dorotki z ludźmi, z jej klientami, przyjaciółmi czy rodziną to odbicie naszych własnych wad, przywar, czy dziwacznych przyzwyczajeń, które nietrudno dostrzec w kontaktach z innymi. ,,Powrót" to powieść ciepła, absurdalna, ale przede wszystkim rzetelna i szczera w swym przekazie. Warto poznać tę historię również dla samych nieszablonowych postaci: uroczej i niedojrzałej Dorotki, oryginalnej i nietypowej Ren czy ekstrawaganckiej babci i jej obowiązkowej paczki papierosów w kieszeni z chmurą cuchnącego tytoniowego dymu wokół. Polecam!