Skrzynia Władcy Piorunów
Marcin Kozioł

14-letnia Julia poruszająca się na wózku i labrador Spike, pies asystujący, zostają wplątani w intrygę, która pozwala dziewczynce zrealizować marzenie o byciu detektywem. Kiedy w niejasnych okolicznościach znika ojciec jej przyjaciela, bohaterowie rozpoczynają poszukiwania i trafiają na ślad zabytkowej skrzyni oraz tajemniczej organizacji teslariuszy. Współczesna akcja splata się z historią rozpoczynającą się ponad 150 lat wcześniej w dniu narodzin Tesli.


Marcin Kozioł urodził się w 1977 roku. W wieku 16 lat zdobył magiczne stypendium i wyjechał do Szkocji, by pobierać nauki w Gordonstoun. Jak się okazało, trafił do miejsca, które było pierwowzorem Hogwartu. Tańczył, choć tego nie potrafił, przed samą królową Elżbietą II. O mały włos nie wpadł wprost w objęcia Jej Królewskiej Mości.

Język książki jest lekki i błogi, co sprawia, że powieść czyta się przyjemnie. Widać, że utwór został napisany z myślą o młodzieży. Styl autora jest oryginalny. Czytając książkę, myślałem, że napisał ją jakiś zagraniczny pisarz, bo jeszcze nie spotkałem się z tak fantastyczną polską powieścią.

Julia to czternastolatka poruszająca się na wózku inwalidzkim. Jej najlepszym przyjacielem jest Spike oraz Tom. Marzy, aby być detektywem. Nie wie, że wkrótce jej marzenie się spełni.

Spike to labrador, który pomaga swojej pani w codziennym życiu. Czytelnik poznaje jego myśli. Można zauważyć, że ma duży potencjał i talent detektywistyczny.

Powieść ma bardzo dużo zwrotów akcji, ekscytujących i zaskakujących momentów. Ponadto czasem tak bardzo wczuwamy się w fabułę, że przeżywamy emocje razem z bohaterami.

Książka zachwyciła mnie pod wieloma względami. Oczywiście jak każdy utwór ma swoje plusy i minusy. Powieść polecam przeczytać młodzieży, która może znaleźć tam bardzo dużo wartościowych informacji. Dorośli też powinni po nią sięgnąć, aby nas – młodzież – lepiej zrozumieć.

Książkę przeczytałem dzięki Wydawnictwu The Facto.