"WOJNA..."

Były to Czasy Wojny.

Dookoła było Slychać Jęki, Wołania , Krzyki i Ciężki Żal i Smutek.

Wszystko się Zmieniło , lecz na Gorsze.

Tam się gdzie - Panował dotąd Ład i Porządek, Wszystko stało się

Zgliszczami.

Wydawało się , że już Nie Ma Odwrotu , już Na Zawsze.

Ludzie Tracili Nadzieję i się Łatwo Załamywali.

To co do tej pory było Święte, zostało - "Naruszone".

Można zastanawiać się , jak długo Coś takiego może mieć Miejsce.

Ale Wojna , to "Okrutne Życie " i "Okrutny Świat".

Ci , którzy dotąd - "Czuli się Bezpieczni" ; stali się - "Niewolnikami

Własnych Uczuć".

Ale , to nie Wszystko , Co warto powiedzieć o Tamtych Czasach.

Walka kiedyś była - "Jedyną " Formą Życia tu na Tej Ziemi.

Zastanawiające jest to , że wtedy ; " Człowiek Człowiekowi jest

Wilkiem".

Pytanie jest następujące:

" Co Zrobić w Sytuacji Takiego Zagrożenia..?"

Wiadome jest Jedno:

" Należy Walczyć i Pamiętać , że Życie jest czasem Okrutne, ale

dopóki mamy Bliskich, to Wszystko będzie Łatwiejsze, nawet w

czasie takiego Zagrożenia jakim jest Wojna"!

Ile , tak naprawdę - Rodzin z Całego Świata , nawet w Obliczu Małego

Zagrożenia się Łączy i Asymiluje.

Potrzeba tu przytoczyć parę refleksji:

I refleksja : " Pamiętajmy , że warto Walczyć o Siebie , nawet w

Czasie Pokoju na Świecie , bo trzeba zawsze Żyć z Godnością"!

II i ostania refleksja:

" Pamiętajmy o Bliskich , nawet w Ciężkich Czasach , bo tylko Miłość

Wszystko Przetrwa"!