Recenzja książki: Święci patroni Europy
Recenzuje: Justyna Gul
Żywoty świętych w pigułce
Życiorysy świętych to znakomity materiał na fascynującą książkę, zaskakują bowiem swoją barwnością i traumatycznymi niekiedy wydarzeniami. W nich wszystkich daje się odnaleźć ślad Bożej Łaski i olbrzymią miłość do życia i ludzi. Dlatego też lektura prezentująca sylwetki świętych nigdy nie jest nudna, a poznając tych bohaterów życia i śmierci przekonujemy się jak wiele jest sposobów na życie szczęśliwe, blisko Jezusa i jego poddanych.
Książka „Święci patroni Europy” Marii Vago to właśnie spotkanie z takimi świętymi, których kraje Europy wybrały na swoich opiekunów. Czterdzieści dwie sylwetki świętych nakreślone przez autorkę przekonują, że tak naprawdę święci są wśród nas i że najtrudniej żyć w miłości do Boga i zachować pokorę w codzienności.
Podróż po krajach i ich świętych przedstawicielach rozpoczynamy od Benedykta z Nursji, patrona Europy i ojca monastycyzmu zachodniego. Był on twórcą reguły zakonnej, która stała się inspiracją dla wielu zakonników, a jej ideę najlepiej oddają łacińskie słowa ora et Labora – módl się i pracuj. Benedykt swoim życiem dawał przykład idealnej równowago pomiędzy modlitwą osobistą czy liturgiczną a pracą, co wskazało drogę odbudowy zrujnowanych w V wieku Włoch. Benedyktyńskiej pracy zawdzięczamy też możliwość zagłębienia się w księgi greckie i łacińskie bowiem to cierpliwość zakonników przy kopiowaniu uratowała te dzieła myśli ludzkiej.
„Moją naturą jest ogień” mówiła o sobie Katarzyna ze Sieny, czyli Katarzyna Benincasie, najmłodsza córka farbiarza, która przyszła na świat jako 25 dziecko! Już wieku sześciu lat doświadczyła wizji, a jako siedmiolatka weszła do kościoła i przy wizerunku Maryi oddala swoje życie Jezusowi. Z racji zamążpójścia do którego zmusili ją rodzice nie żyje w zakonie, ale zostaje w domu jako Mantellata. Miano to odnosi się do kobiet, które poświęcają się modlitwie i dziełom miłosierdzia. I tak Katarzyna, prosta i niemal niepiśmienna dziewczyna bez szkoły, nauczała zarówno maluczkich jak i mędrców rozpalona ogniem wiary i z czystym sercem wyciągała do każdego pomocną dłoń.
Kolejna interesującą świętą jest Teresa Benedykta od Krzyża, żydówka, która przyjęła wiarę katolicką. Robiąca karierę naukową kobieta, znakomity wykładowca filozofii, porzuciła wszystko, by zostać mniszką. Prześladowana przez nazistów musi nosić żółtą gwiazdę wskazującą na jej żydowskie pochodzenie, lecz mimo tych ciężkich chwil pisze: „Tylko nosząc ciężar krzyża, nabywa się mądrości krzyża”, czy „Jestem zadowolona ze wszystkiego”. Do końca swojego życia w komorze gazowej pocieszała i wspierała towarzyszy niedoli dając świadectwo Bożej miłości.
„Święci patroni Europy” przedstawiają nam także Gudulę, arystokratkę spokrewnioną z dynastią Karolingów czy Jana z Riły, który przez siedem lat wiódł życie pustelnika na wysokiej, stumetrowej skale. Jesteśmy świadkami cudów pochodzącej z Bułgarii Paraksewy, która dopiero po śmierci stała się sprawczynią wielu niesamowitych wydarzeń oraz dowiadujemy się o … palcu biskupa Uppsali mającym uzdrawiające właściwości.
Tych przykładów można znaleźć wiele, wszak mamy do dyspozycji żywoty wielu świętych, z których jeden wydaje się być ciekawszym od drugiego. Arystokraci, skromni mieszkańcy miast czy też pochodzący z szanowanych kupieckich rodzin – wszyscy oni przed Bogiem są równi i swoim życiem wydają się potwierdzać tą teorię. Niezależnie czy w ciągu swojego pobytu na tym „łez padole” czy też po śmierci dawali oni przyczynek cudom, ozdrowieniom, wspierali słabych i nieszczęśliwych. Stali się patronami miast, kościołów, szkół dlatego też warto wiedzieć jakie losy były ich udziałem i zagłębić się w ich biografię.
„Święci patroni Europy” to przepięknie ilustrowana przez Francę Trabacchi książka Marii Vago, napisana przystępnym językiem i eksponująca najważniejsze fakty. To nie tylko pozycja dla dzieci, ale także dla dorosłych, przybliżająca sylwetki tych, którzy poświęcili siebie dla innych.
