=
Tytuł: Zagubiona dzielnica
Autor: Patrick Modiano
Wydawnictwo: Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania: 26 listopada 2014
Liczba stron: 159
W 1945 roku we Francji urodził się człowiek z misją zmienienia światowej literatury. Udało się to jemu, Patrickowi Modiano, który dostał prestiżowe nagrody: Akademii Francuskiej oraz Goncourtów. W 2014 roku został uhonorowany Literacką Nagrodą Nobla.
Osoby będące po lekturze Przejechał cyrk na pewno rozpoznają styl autora: masa bohaterów owianych tajemnicą, Paryż, niedopowiedzenia, retrospekcje, opisy przenoszące nas na południe Europy oraz narracja pierwszoosobowa. Znów dostajemy kawał dobrej literatury, która mieści się w stu sześćdziesięciu stronach. Muszę przyznać, że zdarzył się jeden moment, który był dla mnie nudny.
Poczytny angielski powieściopisarz przyjeżdża na spotkanie z japońskim wydawcą. Minęło dwadzieścia lat od jego ostatniego pobytu we Francji, dlatego błąka się po dobrze znanych ulicach. Szuka Carmen, którą poznał o przedziwnej godzinie, kiedy dzień zamienia się w noc.
Ambrose Guise jest głównym bohaterem utworu. Wyemigrował z Paryża do Anglii, gdyż został wplątany w kryminalną aferę. Pozostawiona przeszłość nie daje o sobie zapomnieć. Patrzy przez lunetę na miasto – odległe i obce. Podąża śladami kobiety. Po drodze wplątuje się w różne konflikty. Nie chce zdradzać swojej tożsamości, dlatego podpisuje się różnymi imionami i nazwiskami.
Książka krótka, więc ja długo także nie będę się rozpisywał. Podsumowując, warte uwagi, warte polecenia, warte zapamiętania. Literacka Nagroda Nobla do czegoś zobowiązuje i wydaje mi się, że pomysł został na dziewięćdziesiąt osiem procent wykonany.
Wydawnictwo: PIW
Data wydania: 1984 (data przybliżona)
Kategoria: Literatura piękna
ISBN:
Liczba stron: 146
Dodał/a opinię:
Zaczytany w Książkach
Odprawiać pielgrzymki do miejsc, w których się mieszkało - to nie ma sensu...
POWIEŚĆ LAUREATA LITERACKIEJ NAGRODY NOBLA 2014! Dwanaście lat minęło, odkąd nie nazywano mnie już ,,Perełką", a znajdowałam się akurat na stacji metra...
Ludzie, których poznajemy, mając dwadzieścia lat, zawsze wywierają na nas wpływ...
Więcej