Recenzja książki: William Szekspir. Cytaty najpiękniejsze

Recenzuje: Katarzyna Krzan

Dzieła Wiliama Szekspira wszyscy znają, choć niewielu tak naprawdę je czytało. Kultura popularna zdołała przybliżyć (w swojej wersji) znaczną część jego twórczości. Powszechnie rozpoznawalne są poszczególne postaci i wątki. Jednak o pięknie Romea i Julii, Otella, Króla Leara czy Snu nocy letniej decyduje coś więcej niż tylko przetworzona komercyjnie fabuła. To język. Niezależnie od tego, czy w przekładzie czy w oryginale, słowa elżbietańskiego dramatopisarza wciąż urzekają świeżością spojrzenia na skomplikowane stosunki międzyludzkie.

Wydawnictwo MG wydało właśnie zbiór najpiękniejszych cytatów z dzieł Williama Szekspira. Redaktor Dorota Malinowska-Grupińska podzieliła je na kilkanaście tematów: maksymy, dobro i zło, kara, kobieta, los, mądrość, miłość, pieniądze, prawda, przestrogi, przyroda, radość i smutek, sprawiedliwość, śmierć, świat, teatr i muzyka, władza, wojna, zdrada, życie. Każdy z cytatów opatrzono tytułem dzieła, z którego pochodzi. Całość oprawiono, tradycyjnie już dla MG, w twardą okładkę, doprawiając licznymi ilustracjami, które współgrają z treścią.

Dostajemy zatem przegląd najbardziej trafnych, a zarazem błyskotliwych strof z twórczości wielkiego mistrza. Czytelnik zwolniony zostaje z przyjemności samodzielnego wyszukiwania i zapisywania cytatów. Nie problem, jeśli zna dramaty Szekspira, wówczas będzie to dla niego miłe przypomnienie chwil spędzonych z lekturą. Gorzej, jeśli znajomość twórczości dramatopisarza ograniczy się do wybranych fragmentów i zastąpi w ten sprytny sposób zapoznanie się z całością.

Takie wybory muszą budzić kontrowersje, pytania, dlaczego wybrano właśnie ten fragment, a nie inny. Z drugiej strony – być może zachęcą czytelnika do sięgnięcia po więcej. W końcu to klasyka i trudno sobie wyobrazić, by ktoś jej nie znał.

Zbiór cytatów z twórczości angielskiego poety jest wydawniczym strzałem w dziesiątkę. Kto tego nie będzie chciał mieć? W jednej książce cały Szekspir! Toż to prawdziwa okazja - więcej niż dziesięć w jednym. Można pięknie zapakować i wręczyć jako prezent, robiąc wrażenie bycia oczytanym, takim z wyższej półki. A jednak coś w tej książce razi. Przesyt piękna nad treścią. Zbiór wygląda na mocno napompowany. Są ilustracje, ale zajmują po dwie strony. Niektóre powtarzają się w mniejszej i większej wersji. Do tego puste kartki, po trzy zaledwie cytaty na stronie. Objętościowo cała treść zajęłaby pewnie połowę książki. Mimo początkowego entuzjazmu, publikacja przynosi rozczarowanie. Jest lekturą na jeden wieczór zaledwie, a wyrwane z kontekstu (mimo wszystko) fragmenty tworzą wrażenie chaosu.

Czytając internetowe, pełne entuzjazmu recenzje, odnosi się nieodparte wrażenie, że nikt nie czytał tego, co w środku, skupiając się wyłącznie na przeredagowaniu notki na czwartej stronie okładki. Nie wspominając już o lekturze oryginałów. Smutne to, panie Williamie...