Mantra - wiersz

Kiedy mi życie dokopie,

ziemia się lekko zatrzęsie,

powraca myśl jak bumerang,

„jakoś to będzie”.

Czuję się małą dziewczynką,

co schroni się u mamusi,

chcę zaczarować przyszłość,

„jakoś być musi”.

I w końcu się uspokajam,

zbyt długo nie trwam  w obłędzie

i nadal sobie powtarzam,

„jakoś to będzie”.

A kiedy jeszcze zadzwonisz,

i śmiechem smutki przegonisz,

powiesz, że przecież  kochasz mnie,

„to...to...nie jest źle”.