Rozkosz - wiersz

wibrujące usta

zasnęły pieszczone tobą

tęskniąc za skronią

i prostym zapachem

jak szaman rozbalowałeś

ciało swe we mnie

a potem był deszcz

co podniósł uprawne pole

i te oczy dzikie zbłąkane

w rajskim zamyśle

które zamknąłeś w szczytnym

momencie uniesienia

zbladłam uciechą