W dłoniach artysty - wiersz

malując obraz

magicznej chwili
chłonę ciałem

tę niecierpliwość

która ześlizgując się

po linii ramion
delikatnie kusi

piątym  żywiołem
zaklętym w finezji

czułego dotyku

a gdy głodne palce

pod łukiem westchnień

spragnionej skóry

sięgną po więcej
bądź artystą

co rzeźbi krągłości
i ogrodnikiem

co dba o różę

rozbierz więc

jeszcze bardziej
z drżenia ramion

zapachu ciała
z kropli rosy

 posianej na skórze

nim wstanie świt

w jedwabnej pościeli

uprowadź płomień ze źrenic
do doliny

gdzie rwiemy

ciszę krzykiem