Tak - wiersz

 Ja?

Śmieję się w głos
a radość łzy wyciska.

Grywam z losem
odwieczne staccato,
bramę marzeń
zamykam o świcie.

Piórem spisuję
urocze chwile
i słowem w umysł się wbijam.

Moje jest?

Rozczarowanie ramion,
gest co ściany podpiera.
Słowo przepraszam,
kiedy żałuję.

W pół słowa zastygły krzyk
i niedopisany wiersz.