"Śpiąca Królewna" - wiersz

Potrafię przespać niekiedy całe dnie,

jak kot, gdy idzie na nocne polowanie.

Kładę się na moim zwykłym łóżku,

a czuję jakbym leżała na puszku.

Swobodnie na poduszce,

spoczywa moja głowa,

a w niej jawi się już senna mgiełka kolorowa.

W moim śnie wszystko jest takie prawdziwe,

romantyczne, szalone a nawet ckliwe.

Jestem tam w sadzie i zbieram do kosza gruszki,

rzucając raz po raz, ptakom okruszki.

Patrzę jak natura wokół promienieje,

a ma duszyczka wesoło się śmieje.

Bo to zajączek mały przykica,

albo sarenka pokaże swe lica.

Rosa błyszczy w trawie,

a gdzieś blisko słychać żurawie.

Obok sadu widać plażę

i jest tam wszystko o czym zamarzę.

Miękki piasek i bursztynów w nim wiele,

lekki wiaterek powiewa,

a na niebie ktoś rozmazał barwne pastele.

Nad morzem, skaczą dwa delfiny

i stroją do mnie śmieszne miny:)

A ja wiem, że to mych marzeń kraina,

tylko tu czuję się jak skrzydlata Serafina.

I choć żal budzić się z tego marzenia sennego,

to ja wrócę tam, aby znów doczekać dnia kojącego.

Bo ze mnie jest taka  Śpiąca Królewna, w pełni -

która w snach niejedno swe marzenie spełni. 

Data: 12.01.2010 r.

Prawa autorskie należą do Magdaleny Marczak

Nie zezwalam na kopiowanie ani jakiekolwiek użycie bez mojej wiedzy.