Mamo - wiersz

tyle w twoich dłoniach
spokojnego zmierzchu
poranków pachnących
ciepłym pieczywem

księżycy
spędzonych przy łóżku
kiedy choroba -niejednokrotnie
spędzała sen z powiek

radości
ze wspólnych spacerów
szczerej rozmowy
na każdy temat

efektów domina
gdy nie wiadomo było
gdzie ręce przyłożyć

lecz przede wszystkim
matczynej miłości
która blaskiem
malowała ściany i progi domu