Srebrny świat - wiersz

Wczoraj jeszcze wszystko

w barwach i kolorze,

a dzisiaj raniutko

pierwszy szron na dworze.

Leży na trawniku

i na samochodzie,

cienką warstwą szkliwa

srebrzy się na wodzie.

Wróbelki na płocie

nastroszyły piórka,

z napuszoną kitką

przemknęła wiewiórka.

Zwisają żałośnie

na czereśni listki,

jakby już wiedziały

że ich koniec bliski,

Tuż przy polnej drodze

kilka wron przysiadło,

zajadając ziarno

które z woza spadło.

Stadko płochych saren

nieopodal lasku,

czujnie patrząc w koło

oczekuje brzasku.

W dali krzyk żurawi

i klekot bociani,

żegna się z łąkami

pokrytych mgiełkami.

Kładzie się natura

do snu zimowego,

pościel przygotowuąjc

ze sniegu mięciuśkiego