URLOPOWE WSPOMNIENIE - wiersz

w którąkolwiek stronę spoglądasz dech zapiera siła i ogrom przyrody jak skamieniała pełna zachwytu oglądasz polodowcowe cuda pomniki przyrody patrzysz w górę a z każdej czeluści utworzonej w skałach jakby rzeki płyną liczne wodospady lodowiec przyczyną powoli topniejący co w Norwegii słynie z każdym metrem rozpędu nabiera huk ogromny biała piana płynąca tam na dole do fiordu dociera mgłą okryta lawa z gór wyciekająca kiedy będąc na górze wzrok twój dołu sięgnie ujrzysz domki maleńkie jak w baśni krainie poszarpane brzegi fiordu wyglądają pięknie z wodospadów woda już do morza płynie. i ja tam byłam lecz nie miód a nalewkę piłam.