Hjalmar Gullberg „Umarłaś dziś wieczorem, ale tylko w sercu moim” - wiersz

W ponury burzliwy wieczór parnego sierpnia
błąkałem się na odludnej plaży bez ciebie.
Znużone ramiona chciałem bez wątpienia
wysunąć na bok, oderwać od siebie,
w ten bezksiężycowy wieczór sierpnia.

Wciąż rosnące włosy i paznokcie mają zmarli,
potem powoli ich ciała stają się sztywne i chłodne.
Ale dla nas dwojga żywych, pozbawiających się krwi
błędne cyfry będą zdobić nasze płyty nagrobne
na długo przedtem, zanim będziemy zmarli.

Umarłaś dziś wieczorem, ale tylko w sercu moim -
Na pół stłumiony krzyk, spojrzenie nieokreślone.
Urodziłaś się w swoim bólu i umarłaś w bólu swoim
na odludnej plaży, gdzie nasze uczucie było dzielone
i odeszłaś w smutnym i stłumionym sercu moim.

tłum. ze szwedzkiego Ryszard Mierzejewski

            Du dog ikväll, men bara i min hjärta

En åsktung kväll i kvalmiga augusti

irrar jag utan dig på ödslig strand.
Den famn jag eftertrått och haft min lust i
har tagits från mig, glidit ur min hand
en afton utan måne i augusti.

Det växer hår och naglar på de döda,
långt sedan kroppen kallnat och är stel.
Men för oss två som levande förblöda
ska siffran på vår gravsten visa fel:
långt dessförinnan ha vi varit döda.

Du dog i kväll, men bara i mitt hjärta –
ett halvkvävt rop, en outsäglig blick.
Med smärta föddes du och dog med smärta
på ödslig strand, där jag din kärlek fick.
Och glädjelöst och stilla är mitt hjärta.

z tomu „Kärlek i tjugonde seklet”, 1933