dwoje!na huśtawce - wiersz

zabujałam się

na huśtawce przed zamknięciem oczu

poczułam ciężar nieuświadomionego dziedzictwa

bo znowu szukam w biegaczach

kandydatów na męża

jakie to

śmieszne

żałosne

 i prawdziwe

zabujałam się

na huśtawce zamknęłam oczy

i poczułam wzruszenie ogarniające moje ciało

bo łzy przepływały mi przez  żyły

otworzyłam oczy

zeskoczyłam

w taką samą rzeczywistość

jak tu pięknie

usiadłam za drewnianym stołem

i napisałam

ciało słowem się stało