status quo - wiersz

0bleczona płaszczem nocy
zamykam oczy
przyciągam do siebie kolana
zegar odlicza
kolejne sekundy
życia
szepcząc że wszystko się zmienia
 jutro nie do przewidzenia
i będą nowe wyzwania
ludzie
wybory
zadania
a ja embrionem się zwijam
w starych dłoniach świata
otula mnie
zaplata
srebrnymi nićmi
pragnienia usypia
status quo
i nie chcę już nic
na jutro
pojutrze
na dziś

a ono
szszszy
i bum
i wrr
nie daje spać
cicho serce
nie chcę już nic