ze wzruszenia - wiersz

uroniłam łzę
błękitną
jak twoja chwila

miała coś z marzeń
zapachu wiatru
który łaskocze
figlarnie policzki

o dziwo soli
w niej nie wyczułam
ale spojrzenie
pełne zachwytu

chwilową niepewność
swawolnych dłoni
w miejscu gdzie kradnie się
cudzą wilgoć