Bóg nigdy nie mruga... - wiersz

zimna stal
martwy beton
i on
człowiek

kamień nie czuje
trawa nie zapamięta
chmury przeminą
w sierpniowej ciszy
mimo to w pustce
w zamkniętych murach
wciąż słychać krzyki
stań na tą chwilę
zaraz jej nie będzie
i pomyśl o tych
skazanych na śmierć
Arbeit macht frei !
dopiero gdy stanie serce...

mają pomniki
mają epitafia
jednak niebo tylko zapamięta
bo Bóg nigdy nie mruga...