Z drugiej strony oczu - wiersz

Z drugiej strony oczu

Włóczą się po zaułkach ulic
sennie snują się lewitując nad brukiem
w ciemnej nocy uśpionego miasta
upiory dnia poprzedniego.

Czasem się zdaje, że to sen na jawie
zapach nie czuły w nozdrzach pozostaje
ciepło tak odległe przetacza się bokiem
jakby cień się otarł i przeszedł chłodny krokiem.

Jeszcze tylko latarnie martwe
bez światła promienie nocy przygarniają
jeszcze tylko zjawisko zorzy polarnej
i śpi spokojnie udręczone ciało
do poranka...

Łódź 27.10.2014   Mirosław Leszek Pęciak