między paradoksami - wiersz

nauczyłem się o śmierci więcej niż o 

życiu

paradoks istnienia

śmialiśmy się już przez łzy

łzy nam spływają kiedy śmiejemy się do łez

paradoks cierpienia 

nie taki diabeł straszny jak go malują

ale strach przed piekłem ma wielkie oczy

paradoks grzechu

jak trwoga to do Boga

kiedy Boga nie ma podkreślamy że to strata czasu

paradoks wiary 

myślimy kim jest człowiek

a sami nie zachowywujemy się jak ludzie

paradoks sensu istnienia