muzykalny las - wiersz

wiatr rozhuśtał korony kołyszącym walcem

falują połyskując z listowia sukienki

i roztańczona zieleń w tysiącach odcieni

płynie w szumiącym rytmie muzykalnym lasem

słucham subtelnych szeptów zamyślony patrzę

słońce czaruje z góry milionem promieni

gdy wszyscy na tym balu zwiewnie roztańczeni

chciałoby się wraz z nimi leciutko na palce

buk wyciąga ramiona ku zalotnym brzozom

dąb z wdziękiem się pochyla do wysmukłych sosen

wiew otumanił jodły hen melodię niosą

wzmaga rytmy wodzirej z echem w tany poszedł

niczym młode dzierlatki leszczyny chichoczą

nawet mnie chciał zachęcić rozwichrzając włosy