ludzcy ludzie - wiersz

widziałem perkusistę
który dwoma rękoma 
potrafił czynić większe cuda
niż ośmiornica

widziałem szczęśliwe dziecko
u fryzjera
i jeszcze bardziej dumną mamę

widziałem młodego chłopaka
siedział pod drzewem w cieniu
przy ruchliwej ulicy
wystukiwał rytm
w milczeniu

widziałem roznegliżowanych ludzi
pijących kawę 
czytających gazetę

zobaczyłem siebie wśród tych
wszystkich osób
gdy na uśmiech
odpowiadali uśmiechem

zobaczyłem w końcu ludzkich ludzi