Lśnienie - wiersz

Kiedy noc już się kończy

myśli budzą się ze snu

ciemność skrywa nasze lęki

noc poddaje się już dniu.

A Ty (dalej) lśnij,

niczym promień, 

słońca cud,

oszukany,

gwiezdny mur.

Miasto zrywa się z letargu,

morza szumią siłą fal,

góry ostrzą swoje szczyty,

gdzie jesteśmy?

kto odnajdzie wiarę w nas?

A Ty (dalej) lśnij,

niczym promień, 

słońca cud,

oszukany,

gwiezdny mur.

Zegar bije już poranek,

okna tłumią miasta bicie,

niczym serce 

co w człowieku 

daje siłę, 

cudu życie.

A Ty (dalej) lśnij,

niczym promień, 

słońca cud,

oszukany,

gwiezdny mur.

A Ty (dalej) lśnij,

niczym promień, 

słońca cud,

oszukany,

gwiezdny mur.

Dalej lśnij,

nie przestawaj,

przynieś ulgę,

ludziom sztuki.

ŁP