Słowa miłości otchnione! - wiersz

Słowa na wiatr rzucone ,                                                                                                            To jak słowa niewypowiedziane.                                                                                               To uczucia zranione,                                                                                                              To reputacje złamane .                                                                                                   Dlaczegookłamujesz?                                                                                                                   Pariasem mnie zwiesz?                                                                                                             Dom z papieru budujesz,                                                                                                           A potem go tniesz!?

Stałam nad białym jeziorem,                                                                                                 Giezło miałam na sobie ,                                                                                                         Lecz ty zwiesz mnie potworem,                                                                                           Upadłam przy twoim grobie,                                                                                                       Gdy odszedłeś daleko.                                                                                                              Zbywszy się duszy zgubionej                                                                                               Odeszłam! Płynęłam rzeką ,                                                                                                      I  wiatru głowie otchnionej ,rosą ranną                                                                                       Odeszłam od drużby dla ciebie ,                                                                                               Z miłości mojej było zbyt parno...