a mury rosną - wiersz

poeta milczy
w ustach więdną słowa
napiętnowany ciszą
nie umie złamać zaklęcia

poeta milczy
bo cóż mogą słowa
nie spłuczą bólu
sól wgryzie się w rany

choćby tama pękła
krzyk nie pomoże
piołun zamiast jaśminu
w oczach piasek

poeta milczy
zanurzając myśli
w zdradliwej toni
bezradnie szuka

lekarstwa na bunt