Dziś - wiersz

Wiele ziarenek przesypało się w klepsydrze życia.

Wiele już chwil nam odebrano, wiele z nich to czeka.

A my wciąż żyjemy od "dawniej" do "kiedyś".

Wciąż tylko ta pogoń, nie można złapać oddechu.

Wciąż tylko ten pośpiech, krocząc drogą bez celu.

A my zapominamy, że

jesteśmy nikim w obliczu ostateczności.

Co jeśli to wszystko jest zwykłą iluzją?

Co jeśli ja śnię, a Ty jesteś tylko marą jedną z wielu?

Jeśli ten świat nie istnieje, jeśli sen spowija me powieki,

nie chcę ich unościć, wolę trwać w przekonaniu,

że gdy Ty jesteś dla mnie, ja istnieję dla Ciebie.

Wznieśmy kielich wypełniony krwią po brzegi.

Wznieśmy toast, roztrzaskując łzy pod stołem.

Wznieśmy okrzyk, aby liczył się każdy moment...