Gustaw Herling-Grudziński

Lęki, pragnienia, ustawiczne wahanie stopiły się w jedno: w euforię wewnętrznej suwerenności duchowej, choćby mylił się i błądził, w dziwne i radosne uniesienie wierności własnym ideom i wyobrażeniom. To jest wolność, tu posiadam ją bardziej, niż gdyby wypchnięto mnie z błogosławieństwem za próg więzienia.

Boże, daj mi sa­mot­ność, bo niena­widzę ludzi."