Monika Sawicka - twórczość
"Mama weszła do mieszkania, zamknęła drzwi. Wzięła mnie za ręce, jak kiedyś, gdy prowadziła mnie do przedszkola, a ja nie chciałam iść. Wtedy brała moje małe rączki w swoje dłonie, kucała przede mną i ciepłym...czytaj dalej
Jestem jedną z Was. Matką, która 30 lat temu musiała rozstać się z częścią siebie - dzieckiem, które we mnie rosło, ale żyć nie mogło. Jestem jedną z Was. Kobietą, której podeptano prawo do decydowania o swoim...czytaj dalej
Napisałam tę powieść ponieważ się wkurzyłam. Od średniowiecza dzieli nas tyle wieków, a ja mam wrażenie jakby się nic nie zmieniło.Kobieta jest spychana na margines - jej prawa, jej seksualność, jej...czytaj dalej
Jedna chwila potrafi zmienić wszystko…Natalia prowadzi dynamiczne życie dwudziestolatki. Ma mnóstwo planów, energii i pomysłów na siebie. Do czasu strasznej informacji, która...czytaj dalej
Eliza przeżyła piekło. Nie pozwoli, żeby jej córkę spotkało to samo. Eliza ma za sobą traumę, która zaważyła na całym jej życiu. Pokonała ciężką chorobę i przeszła piekło, o którym nikt...czytaj dalej
Książki Moniki Sawickiej są jak spotkania z dobrą przyjaciółką, która wysłucha, pocieszy, przyniesie otuchę i pomoże ponieść największe nawet ciężary. Kobieta przedstawiająca się jako Marylin...czytaj dalej
Książki Moniki Sawickiej są jak spotkania z dobrą przyjaciółką, która wysłucha, pocieszy, przyniesie otuchę i pomoże ponieść największe nawet ciężary. Zuzanna Maks to kochająca żona i matka. Kobieta...czytaj dalej
Książki Moniki Sawickiej są jak spotkania z dobrą przyjaciółką, która wysłucha, pocieszy, przyniesie otuchę i pomoże ponieść największe nawet ciężary. Za rok o tej porze to ponowne spotkanie z Kornelią z...czytaj dalej
Lista fanów
| Użytkownik | Kiedy został fanem |
|---|---|
| karolinamazur | 2022-04-23 15:19:44 |
Beznadziejna jestem. Ale postanowiłam upiec ci ciasto, a potem wyrzucić je do kosza na śmieci, bo przecież nie możesz go zjeść. I jeszcze sprzątać mi się zachciało. Potrójny axel i podwójny tulup w moim wykonaniu zdobyłby maksymalną ilość punktów na olimpiadzie w Calgary. Dupa zbita. Guz na czole. Niby mi lepiej, bo już chodzę, ale wyglądam jak Gołota po walce. Łazienka i kuchnia posprzątane, ciasto upieczone. Tyle, że padłam ze zmęczenia. Nie będę kłaść pudru na siniaki i malować ust, bo znowu mi się ręka omsknie i niechcący uc
Więcej
[...] obiecałam sobie, że zanim umrę, chcę walczyć o życie. Nie ma znaczenia, czyje jest to życie. Dopóki mogę iść o własnych siłach, pójdę tam, gdzie zechce. I Ty też pójdziesz.
Więcej