Zdjęcie - Stanisław Ignacy Witkiewicz

Stanisław Ignacy Witkiewicz

Data urodzenia: 1885-02-24
Data śmierci: 1939-09-18

Stanisław Ignacy Witkiewicz, znany jako Witkacy, urodził się 24 lutego 1885 roku w Warszawie, a zmarł 18 września 1939 roku w Jeziorach. Był pisarzem, malarzem, dramaturgiem, filozofem i fotografem.

Gatunki literackie: Literatura piękna, Biografie, wspomnienia, listy, Psychologia, Publicystyka, Albumy, Literatura faktu, reportaż

Stanisław Ignacy Witkiewicz - popularne książki: Nienasycenie, Narkotyki Niemyte dusze, Szewcy, 622 upadki Bunga, 622 upadki Bunga czyli demoniczna kobieta,

Stanisław Ignacy Witkiewicz - najnowsze książki: Narkotyki, Pożegnanie jesieni, Nienasycenie, Na przełęczy, Kurka Wodna,

Średnia ocena książek Stanisław Ignacy Witkiewicz: 4.06/6

42 osób przeczytało książki autora

92 osób chce przeczytać książki autora

Stanisław Ignacy Witkiewicz - biografia, życie i twórczość

Stanisław Ignacy Witkiewicz dorastał w rodzinie artystycznej – jego ojcem był malarz i pisarz Stanisław Witkiewicz, a matką nauczycielka muzyki, Maria z Pietrzkiewiczów. Wychowanie i edukację w dużej mierze zawdzięczał ojcu, który sprzeciwiał się tradycyjnej szkole i organizował mu prywatne nauczanie.

Stanisław Ignacy Witkiewicz dzieciństwo spędził w Warszawie, a od 1890 roku mieszkał w Zakopanem. Jego matką chrzestną została aktorka Helena Modrzejewska, a ojcem chrzestnym gawędziarz góralski Jan Krzeptowski-Sabała. Od najmłodszych lat interesował się sztuką, literaturą, filozofią i naukami ścisłymi, pisał dramaty i kolekcjonował owady.

Stanisław Ignacy Witkiewicz w 1903 roku zdał maturę we Lwowie, a dwa lata później rozpoczął studia w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Tam związał się z artystycznym środowiskiem młodych malarzy i przeżył burzliwy romans z aktorką Ireną Solską.

Stanisław Ignacy Witkiewicz w 1914 roku przeżył osobistą tragedię – samobójstwo narzeczonej Jadwigi Janczewskiej. W tym samym roku wziął udział w wyprawie naukowej Bronisława Malinowskiego na Nową Gwineę jako fotograf, jednak z powodu konfliktów szybko wrócił do Europy. W czasie I wojny światowej służył w armii rosyjskiej, został ranny, a później był świadkiem rewolucji październikowej w Moskwie.

Stanisław Ignacy Witkiewicz po powrocie do Zakopanego w 1918 roku związał się z grupą Formistów i rozwijał własne teorie estetyczne, które opublikował w pracy Nowe formy w malarstwie i wynikające stąd nieporozumienia. Od lat 20. prowadził tzw. Firmę Portretową S.I. Witkiewicz, w ramach której tworzył portrety w różnych typach, często opatrzone dopiskami dotyczącymi używanych substancji psychoaktywnych.

Stanisław Ignacy Witkiewicz w 1923 roku poślubił Jadwigę Unrug, wnuczkę Juliusza Kossaka, lecz ich małżeństwo z czasem przerodziło się bardziej w przyjaźń niż w prawdziwy związek. Utrzymywał liczne romanse, m.in. z Marią Pawlikowską-Jasnorzewską.

Stanisław Ignacy Witkiewicz zajmował się także filozofią. W 1935 roku wydał traktat Pojęcia i twierdzenia implikowane przez pojęcie istnienia, a trzy lata później Zagadnienie psychofizyczne. Jego system filozoficzny, nazwany biologicznym monadyzmem, był próbą połączenia indywidualizmu z biologizmem.

Stanisław Ignacy Witkiewicz jest autorem dzieł, takich jak Szewcy, 622 upadki Bunga, Pożegnanie jesieni, Nienasycenie i Jedyne wyjście. Jego twórczość teatralna i filozoficzna miała ogromny wpływ na późniejszych artystów, w tym Tadeusza Kantora.

Stanisław Ignacy Witkiewicz popełnił samobójstwo 18 września 1939 roku w Jeziorach, po wkroczeniu Armii Czerwonej do Polski. Został pochowany na miejscowym cmentarzu, a jego życie i śmierć zaowocowały powstaniem licznych kontrowersji i legend.


Źródło: fot. Autorstwa Witkacy - https://witkacywitkiewicz.prv.pl/zyciorys, Domena publiczna, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=150401085

Stanisław Ignacy Witkiewicz - twórczość

Okładka - Nienasycenie
Nienasycenie

Seria przedstawia najciekawsze pozycje klasyki literatury polskiej. Wybitne utwory, które przez lata kształtowały świadomość Polaków, opracowane i opatrzone komentarzem, pozwolą kolejnym pokoleniom czytelników...czytaj dalej

Okładka - Wybór pism estetycznych
Wybór pism estetycznych

W tytułach prac Witkiewicza uderza to, że nie pojawia się w nich termin estetyka, natomiast wielokrotnie pojawia się termin krytyka. Witkiewicz nie pozostawia czytelnikowi wątpliwości - uważa się za krytyka...czytaj dalej

Okładka - 622 upadki Bunga
622 upadki Bunga

Może to nie wypada pisać przedmowy do swej własnej książki treści beletrystycznej, ale trudno.Opisać kobietę ?od środka" jest nie sposób. Na tym załamują się największe tytany literatury. Kobietę ?od środka"...czytaj dalej

Okładka - Listy do żony (1923-1927)
Listy do żony (1923-1927)

Korespondencja Witkacego z żoną, Jadwigą z Unrugów, obejmuje 1258 listów, kartek, widokówek i telegramów, pisanych od 21 marca 1923 r. do 15 sierpnia 1939 r. (z przerwami, kiedy przebywał on w Warszawie, gdzie...czytaj dalej

Okładka - Listy do żony 1928-1931 stanisław ignacy witkiewicz
Listy do żony 1928-1931 stanisław ignacy witkiewicz

Drugi tom korespondencji S. I. Witkiewicza z żoną zawiera 320 listów, kartek, pocztówek i telegramów z lat 1928-1931. To niezwykły zapis codziennego życia Witkacego. Z końcem 1928 roku wraz z matką przenosi...czytaj dalej

Okładka - Country House
Country House

Today we can appreciate Country House not only as a systematic demolition of stage realism, but also as an anxious probing of the elusive boundaries between life and death, exposing the ''dark places'' of the...czytaj dalej

Stanisław Ignacy Witkiewicz - wiadomości

Cytaty Autora

Tak, możesz być wszystkim dla mnie. Wierzę w ciebie i wierzyłam od pierwszej chwili naszego poznania. Możesz wszystko zmienić, wszystko ze mnie zrobić, co zechcesz. Tylko chciej tego i kochaj mnie bardzo. Mnie trzeba strasznie, bez pamięci kochać i trzymać z całej siły. Inaczej nie ma mnie. Ginę czasem nawet sama dla siebie. Sama siebie nie znam w takich chwilach.


Więcej

Genezyp skręcił się w jeden węzeł tępego bólu, jadowitego obrzydzenia i wstydu bez granic. To było naprawdę plugawe.) -- Ja nie potrafię -- bulgotał tamten zapieniony w najłębszej z ohyd -- a już z nocnej oddali, jakby z za tych wypełnionych sypkim śniego-wichrem lasów, szła fala nieznanych dźwięków, piętrzących się w djaboliczną, rogatą, najeżoną groźnemi wieżami konstrukcję.


Więcej
Wszystkie cytaty tego autora Dodaj cytat tego autora
Reklamy