Niedługo Wielkanoc i Simona nie może się doczekać, żeby spędzić tydzień z babcią w Ahus. Jednak dzieje się coś niepokojącego. Babcia jest ciągle zmęczona i zamyślona, a w ogrodzie ktoś po kryjomu przesuwa z miejsca na miejsce kamienne figury.
Od kiedy dom babci odwiedza tajemniczy intruz, osobliwe posągi nie dają o sobie zapomnieć, a Pokój Westchnień zdaje się nosić ślady czyjejś obecności, Simona zaczyna się czuć tam nieswojo. Wszystko wskazuje na to, że Simona, Billie i Aladdin muszą rozwiązać kolejną zagadkę sprzed lat.
Informacje dodatkowe o Kamienne anioły:
Wydawnictwo: Media Rodzina
Data wydania: 2016-09-23
Kategoria: Dla młodzieży
ISBN:
Liczba stron: 216
Kup książkę Kamienne anioły
Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki
REKLAMA
Zobacz także
Kamienne anioły - opinie o książce
Historia toczy się wokół osoby pani Małgorzaty, babci Simony. Zagadka sprzed lat zostaje rozwiązana, ale niestety babcia umiera. Oczywiście dopóki nie łamie nogi to nie znać po niej choroby, jest energiczna, piecze ciasta i w ogóle jest energiczną starszą panią, a gdy tylko trafia do szpitala i zaczyna brać leki, to następuje raptownie pogorszenie a stan staje się beznadziejny. I to mi się tu nie podoba, bo młody czytelnik może odebrać wrażenie, że opieka lekarska to pewna śmierć...
Tajemnice, sekrety i... łzy wzruszenia
Przeurocza książka. Niby dla dzieci, lekka, bez jakiegoś wielkiego ciężaru gatunkowego, a jednak... zwłaszcza pod koniec... wzruszająca, ciepła, a przez to bardzo mądra. Całość okraszona jest dziecięcym sprytem, pomysłowością, aurą tajemnicy i sekretów, do których poznania z każdą stroną zbliża się trójka przyjaciół: Simona, Billie i Aladdin. Każda rodzina, jak się okazuje w trakcie lektury, ma swoje sekrety. I, jak pokazuje finał tej opowieści, rodzina jest koniec końców jedną z najważniejszych wartości w życiu człowieka.
"Kamienne Anioły" to trzecia część cyklu "Szklane dzieci", jednak z powodzeniem można ją przeczytać bez znajomości poprzednich części (tak właśnie było w moim przypadku). To zamknięta, bardzo sympatyczna historia w ramach większej, trzyczęściowej całości. Wrażenia po lekturze jak najbardziej pozytywne. To najfajniejsza od jakiegoś czasu książka dla nieco starszych dzieci jaka wpadła mi w ręce. Dodatkowo z niezłą, z pozoru nieskomplikowaną, ale ciekawą i trzymającą w napięciu akcją. A sama treść, jak już wspomniałem, jest naprawdę głębsza niż można by sądzić. Niewiele jest książek w prosty sposób pokazujących dzieciom dorosłe problemy i sposób na to, aby się w nich odnaleźć i właściwie je przeżywać. To właśnie tego rodzaju lektura.
Polecam. Nie tylko dzieciom. Miła, przyjemna, niepozbawiona dreszczyku emocji, a przy tym mądra książka z głębszym przesłaniem - mamy tu wszystko w jednym. Warto przeczytać.
Serdecznie dziękuję Wydawnictwu Media Rodzina za udostępnienie egzemplarza do recenzji.
Recenzja znajduje się także na moim blogu:
http://cosnapolce.blogspot.com/2017/03/kamienne-anioy-kristina-ohlsson.html
Zapraszam!
,,Kamienne anioły" Cristiny Ohlsson to ostatnia część trylogii ,,Szklane dzieci". Może jednak autorka pokusi się o napisanie kolejnych tomów, gdyż jej książki idealnie trafiają w gusta młodych czytelników (starszych również - z ręką na sercu przyznam, że polubiłam trójkę małych bohaterów i chętnie poznałabym ich kolejne perypetie).
Trzeci tom, podobnie jak dwie poprzednie części, stanowi odrębną całość - można czytać go bez znajomości wcześniejszej fabuły.
Tym razem akcja skupia się wokół Simony, która przed Wielkanocą przyjeżdża do mieszkającej samotnie w wielkim domu babci. Już pierwszego dnia zaczynają dziać się podejrzane rzeczy. Dziewczynce wydaje się, że słyszy dziwne odgłosy, w ogrodzie pojawia się tajemniczy osobnik, a znajdujące się przed domem kamienne posągi zaczynają... zmieniać swoje położenie. W wyjaśnieniu zagadkowych zjawisk pomagają Simonie przyjaciele, Billie i Aladdin. Tak jak w poprzednich tomach, cała trójka musi wykazać się odwagą, pomysłowością i sprytem, by ostatecznie odkryć tajemnicę sprzed lat.
Akcja niezmiennie trzyma w napięciu i stopniowo narasta. Cristina Ohlsson kolejny raz udowodniła, że jest mistrzynią suspensu i znajomości dziecięcej psychiki.
,,Kamienne anioły" to jednak nie tylko historia z dreszczykiem i detektywistycznym zacięciem. To również wzruszająca, piękna i mądra powieść o więziach między ludźmi, o relacjach między dziećmi i dorosłymi, których świat najmłodszym często trudno jest zrozumieć.
W całej trylogii autorka nie stroni od trudnych tematów związanych z chorobą i śmiercią bliskich, z żałobą, smutkiem, problemami finansowymi rodziców, a także z odmiennością kulturową - tematem jak najbardziej na czasie. Co ważne, pani Ohlsson nie traktuje tych problemów pobieżnie, są one udziałem i dorosłych, i dzieci, które nie żyją w oderwaniu od rzeczywistości, stopniowo dojrzewają i poznają otaczający świat wraz z jego radościami i dramatami.
Całość napisana jest lekko, przystępnie, a jednocześnie ciekawie i z wyczuciem.
Polecam jako rozrywkową i jednocześnie głęboką lekturę, po którą mogą sięgnąć czytelnicy w wielu od lat kilku do stu (i więcej):)
BEATA IGIELSKA
Ocena: 4, Przeczytałem,
Kamienne Anioły
Autor: Kristina Ohlsson
Cykl: Szklane dzieci (tom 3)
"Simona już miała odsunąć magnetofon od ucha, kiedy z głośnika dobiegł ją czyjś szept. Czyjś cienki, przerażony głosik błagał:- Wróć, proszę, wróć."
Najsmutniejsza cześć trylogii, ale także pełna tajemniczych zjawisk.
POLECAM
**************************************************************************
"Niedługo Wielkanoc i Simona nie może doczekać się, żeby spędzić tydzień z babcią w Åhus. Ale coś niepokojącego dzieje się zarówno z babcią, jak i z domem. Babcia jest ciągle zmęczona i zamyślona. W ogródku ktoś po kryjomu przesuwa kamienne posągi z miejsca na miejsce. W dodatku z Pokoju Westchnień dochodzi odgłos skrzypiących kroków, a na kasecie od babci słychać tajemnicze głosy. Głosy, które proszą Simonę, żeby się pospieszyła, zanim będzie za późno..."