Rembrandt, wojna i dziewczyna z kabaretu
Manula Kalicka

Tym razem sztuka nie jest w tle. Fabuła pokazuje działania okupanta, osób odpowiedzialnych za ochronę dziedzictwa narodowego z racji zajmowanego stanowiska i poczucia powinności zawodowej, ale też działania pasjonatów, którzy zrobią wszystko, aby dzieła sztuki czy cenne woluminy nie dostały się w ręce grabieżców. Dodatkowym walorem jest wyważona doza humoru sytuacyjnego.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Franek Dolas w spódnicy taki opis bohaterki widnieje na książce a ja się z tym zgadzam

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"Rembrandt, wojna i dziewczyna z kabaretu", to książka lekka, łatwa i przyjemna. Manula Kalicka w niebanalny sposób ukazała życie zwykłych ludzi na początku II wojny światowej. Wrzesień 1939 rok. Ludzie żyje jeszcze w miarę normalnie i czekają na szybkie zakończenie działań wojennych. Irenka Górecka chciała przeczekać bombardowanie w schronie. Uprosiła jednak swojego sąsiada, który ratował się ucieczką, aby zabrał ją ze sobą. W tym momencie ściągnęła na siebie kłopoty. W czasie drogi Kiersnowski i jego szofer zginęli, a dziewczyna zabrała ze sobą obraz Rembrandta. Była to własność hrabiny, która postanowiła ukryć go w Szwajcarii. Na domiar złego Irenka przygarnęła małego chłopca żydowskiego, który właśnie został sierotą. Z braku możliwości dalszej ucieczki wróciła do Warszawy. Tu na jej trop, a w zasadzie ślad obrazu trafili niemieccy "poszukiwacze sztuki". Od tej pory obserwujemy znaną zabawę w kotka i myszkę... Manula Kalicka starannie przygotowała się do napisania tej powieści. W tym celu skorzystała z wielu źródeł: pamiętników, wspomnień i opracowań naukowych. Odtworzyła realia życia w okupowanej Polsce. Do tego dodała fikcyjny wątek sensacyjny. Dzięki temu czytelnicy otrzymali przyjemną do czytania powieść obyczajowo-sensacyjno-przygodową. Spod jej pióra wyszli też ciekawi bohaterowie. Wywodzą się oni z różnych środowisk, kultur, pochodzą z różnych miast. Łączy ich bezinteresowne oddanie sprawie. W powieści tej nie brakuje humoru, zabawnych scen, optymizmu. Manula Kalicka udowodniła, że o wojnie można pisać w inny, aczkolwiek również ciekawy sposób.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Wrzesień 1939 roku, rozpoczęła się wojna i Irenka Górecka zaczyna swą wojenną zawieruchę. Ona dziewczyna z kabaretu ratuje żydowskie dziecko i obraz Rembrandta. Książka wciągnęła mnie bardzo, mimo całego okrucieństaw, które w tamych czasach panowało, można dopatrzeć się odrobiny humoru, lekkości i pozytywnego patrzenia na świat. Zachęcam do czytania

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Tak prawdziwe realia wojny- śmierć, niessprawiedliwość, grabież. A żyć trzeba. Książka niby jest zabawna, ale jest usytuowana w latach ciężkich. Wybuch wojny i próba przejęcia dóbr narodowych i prywatnych przez Niemców. A pewien obraz i książki mają wielką wartość. A we wszystko wmieszani zostali Marysia, Leon i Irka, która przygarnęła Żydowskie dziecko. Książka opisuje próbę charakterów i czas śmierci. 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)