Celestyna, służąca z Paryża, przyjeżdża na służbę na prowincję. Podczas pobytu u państwa Lanlaire'ów prowadzi dziennik, w którym pisze o tym, co jej się przytrafia i wspomina pracę w innych domach. Opisuje swoje romanse, dawnych kochanków, śmieszne i tragiczne historie, umizgi ekscentrycznych pracodawców. Pojawia się modny pisarz, obłudny mieszczuch, działacz dobroczynny, zubożały hrabia ożeniony z bogatą parweniuszką, stary fetyszysta czy zblazowany młodzieniec. Celestyna ma niezwykle ostre pióro i znakomity dar obserwacji. I nie zna litości w zdradzaniu tajemnic swoich chlebodawczyń oraz przywar swoich panów zafascynowanych jej urodą.
ULanlaire'ów Celestyna poznaje Józefa - służącego, tyrana, stręczyciela i sadystę. Boi się go, ale jest także nim zafascynowana. Pewnego dnia w lesie zostaje znaleziona zgwałcona i zamordowana dziewczyna - Klarcia. Celestyna domyśla się, kto to mógł zrobić... Tylko czy jej to będzie przeszkadzało?
,,Dziś powiedzielibyśmy, że ta powieść dozwolona jest od lat osiemnastu - nie żeby była szczególnie gorsząca, ale dlatego, że wcześniej trudno uchwycić jej głębsze intencje i docenić ten zgryźliwy humor".
Joanna Żurowska
Informacje dodatkowe o Dziennik panny służącej:
Wydawnictwo: Marginesy
Data wydania: 2015-05-06
Kategoria: Obyczajowe
ISBN:
Liczba stron: 384
Kup książkę Dziennik panny służącej
Zobacz także
Dziennik panny służącej - opinie o książce
Celestyna to postać w istocie zepsuta i niemoralna. Kłamie, puszcza się, fascynuje się tym, co plugawe i złe. Jest jednak piękna i młoda i potrafi grać swoimi atutami tak, aby oczarować swoich chlebodawców. Często za zasłoną fałszywej moralności zwodzi mężczyzn i droczy się z ich uczuciami. Jako dziecko bardzo wcześnie przeszła inicjację seksualną ze starszym mężczyzną. W dorosłym życiu folguje swoim namiętnościom wtedy, kiedy ma na to ochotę, albo kiedy może osiągnąć na tym jakaś korzyść majątkową. Jest panną służącą, więc podgląda w domach zwyczaje chlebodawców, często śmiejąc się z nich i oceniając z góry. Choć w zasadzie wiele się od nich nie różni. Ma jednak swoją dumę i czasem potrafi zagrać na nosie tym, którzy zbyt pochopnie chcą się do niej zbliżyć.
W książce czytamy wspomnienia Celestyny ze służby w wielu domostwach. Dowiadujemy się o jej młodzieńczej miłości do schorowanego panicza Jerzego, rozpustnego panicza Ksawerego, ale i do starego Józefa, który pracuje w obecnym dworze, jak i ona. Uczucia Celestyny do Józefa są dla niej samej zagadką, ponieważ jest to człowiek okrutny, o ostrej prezencji i uosobieniu. Jest zupełnie innych od jej dotychczasowych partnerów. Jednak Celestyna zaczyna darzyć go uczuciem, gdyż pociąga ją tajemnica, która stoi za nim (brutalne mordestwo Klarci).
Autor opisuje bardzo barwnie losy dziewczyny - wszystko z jej perspektywy. Książka wciągająca i demoralizująca zarazem. Trudno polubić główną bohaterkę, ale jednocześnie łatwo ją zrozumieć, gdyż nie miała lekkiego życia.
Polecam mimo wszystko.
Przeczytane:2016-02-22, Ocena: 3, Przeczytałam, 52 książki 2016,