Gloria Victis (tom opowiadań)
Eliza Orzeszkowa

Kolejna lektura, która okazała się pozytywnym zaskoczeniem. Wiem, że nie do wszystkich przemawia przyroda grająca rolę narratora i bezpośredniego świadka wydarzeń, ale mnie właśnie to urzekło w tej książce. Opowiadanie jest bardzo smutne i można w nim zauważyć pewnego rodzaju melancholijny nastrój. Drzewa opowiadają tragiczną historię powstańców, współczują im i w pewnym sensie cierpią razem z nimi. Szczególnie smutny był wątek Anielki, która wiedząc, że prawdopodobnie nigdy więcej nie zobaczy brata i ukochanego, była gotowa cierpieć przez całe życie z samotności. Ilu z nas, żyjących w obecnych czasach, miałoby odwagę wykazać się tak ogromnym patriotyzmem jak bohaterowie tego opowiadania?

(Kliknij aby rozwinąć opinię)