Biografistyka dotycząca PRL jest skoncentrowana na czołowych politykach - Bolesławie Bierucie, Władysławie Gomułce, Edwardzie Gierku czy Wojciechu Jaruzelskim. Brakuje biografii postaci z drugiego planu. Stąd, pisząc o Gomułce, należy dostrzegać nie tylko premiera Józefa Cyrankiewicza, lecz także Ignacego Logę-Sowińskiego (1914-1992), pseudonim ,,Ignac", o którym traktuje prezentowana książka. Wywodził się on z Łodzi, gdzie związał się z KPP i za co trafił do więzienia. W latach 1939-1941 przebywał w zajętym przez Związek Sowiecki Białymstoku, później działał w komunistycznym podziemiu na obszarze okupowanej przez Niemców Polski, aby po wojnie - choć z zawirowaniami w okresie stalinowskim - stopniowo wspinać się po szczeblach kariery. Z Gomułką zetknął się na początku wojny, natomiast od końca 1943 roku łączyła ich już ścisła współpraca. Po ponownym objęciu władzy przez ,,Wiesława" Loga-Sowiński znalazł się w wąskim gronie jego najbliższych ludzi. Z Gomułką doświadczał przemian październikowych 1956 roku i praktycznie razem z nim w niesławie kończył karierę polityczną w grudniu 1970 roku. Przez całe życie, z wyjątkiem okresu stalinizmu, był całkowicie lojalny zarówno wobec swego patrona, jak i Moskwy. Ta postawa pozwalała mu przez lata utrzymywać się na szczytach władzy.
Biografia Logi-Sowińskiego jest książką o mniej znanych aspektach funkcjonowania elit PRL, o relacjach między ludźmi ze ścisłego kierownictwa, a także o sposobach praktykowania władzy i korzystania z niej.
Informacje dodatkowe o Ignacy Loga-Sowiński (1914-1992). Portret gomułkowca:
Wydawnictwo: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Data wydania: 2022-10-26
Kategoria: Biografie, wspomnienia, listy
ISBN:
Liczba stron: 426
Tytuł oryginału: Ignacy Loga-Sowiński (1914-1992). Portret gomułkowca
Język oryginału: polski
Kup książkę Ignacy Loga-Sowiński (1914-1992). Portret gomułkowca
Zobacz także
Ignacy Loga-Sowiński (1914-1992). Portret gomułkowca - opinie o książce
Książka jest poświęcona problematyce opozycji i oporu społecznego w Łodzi - formy tego oporu były różne, a niektóre wydarzenia miały nawet charakter ogólnopolski....
Obchody Milenium Chrztu Polski w Diecezji Łódzkiej w latach 1966-1967, którym towarzyszyły konkurencyjne obchody państwowe Tysiąclecia Państwa Polskiego...
Przeczytane:2023-01-08, Ocena: 3, Przeczytałam, Przeczytaj tyle, ile masz wzrostu – edycja 2023, Wyzwanie - wybrana przez siebie liczba książek w 2023 roku, 12 książek 2023, 26 książek 2023, 52 książki 2023, Książki XXI wieku, 52 książki 2022, 26 książek 2022, 12 książek 2022, Wyzwanie - wybrana przez siebie liczba książek w 2022 roku, Przeczytaj tyle, ile masz wzrostu - edycja 2022, Chcę zdobyc,
Portret gomułkowca jest biografią Ignacego Logi-Sowińskiego pseudonim "Ignac". Był postacią drugiego a nawet trzeciego planu w kwestii PRL, zaraz za Gomułką i Cyrankiewiczem. Pochodził z Łodzi gdzie związał się z KPP (Komunistyczną Partią Polski), gdzie też w wyniku rewizji ujawniono rękopis odezwy komunistycznej za co trafił do więzienia gdzie przebywał do wybuchu II Wojny Światowej. W okresie okupacji działał w komunistycznym podziemiu na terenie okupowanej przez Niemcy Polsce.
Razem z Mieczysławem Moczarem utworzył organizację "Front Walki o Naszą i Waszą Wolność", która po utworzeniu Polskiej Partii Robotniczej zasiliła jej szeregi. Od tego czasu osoba Ignacego Logi-Sowińskiego była ściśle powiązana z PPR i PZPR.
Od roku 1944 do 1952 był posłem w Krajowej Radzie Narodowej, a w latach 1957 - 1972 był posłem na Sejm PRL w czterech kadencjach.
W czerwcu 1968 roku uczestniczył w honorowych obchodach 500. rocznicy urodzin Mikołaja Kopernika.
Gomułkę i Logę-Sowińskiego od 1943 roku łączyła ścisła współpraca, Ignac należał do wąskiego grona najbliższych, najbardziej zaufanych ludzi Gomułki.
Po przejściu na emeryturę w 1978 roku działał w wielu organizacjach społecznych, był wiceprezesem ZBoWiD (Związek Bojowników o Wolność i Demokrację). W 1982 znalazł się w składzie Komitetu Honorowego uroczystości żałobnych Władysława Gomułki.
Przez całe swoje życie był całkowicie lojalny wobec Gomułki i wobec Moskwy, co pozwoliło mu przez lata utrzymać się na szczycie władzy.
Zmarł 10 grudnia 1992 roku w Warszawie. Został pochowany w grobie rodzinnym na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie.
Jako wielbicielka historii miałam nadzieję na wciągającą biografię osoby o której mało się mówi, zwłaszcza iż zmarł zanim się urodziłam, przez co nie miałam okazji wcześniej zapoznać się z jego osobą. Również na lekcjach historii nie wiele się słyszy o osobach z dalszego planu zwłaszcza w tym okresie historii który już sam w sobie jest często pomijany.
Niestety jednak nie tego się spodziewałam. Książka nie porwała mnie ani osoba opisywana nie była aż tak ciekawą postacią o której chciałabym wiedzieć więcej.
Proszę o dodanie w recenzji informacji: Książka została otrzymana z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl.