Potęga irracjonalności. Ukryte siły, które wpływają na nasze decyzje
Dan Ariely

yłam zaciekawiona tą pozycją. Po prostu. Dlaczego? Bo zawsze chciałam wiedzieć, od jakich czynników zależy decyzja, którą podejmuje. Od pewnego czasu pragnę poznać się lepiej, zrozumieć swoje zachowanie oraz je powoli zmieniać. Choć przyznam, iż jest to ciężki kawałek chleba.

Wydaje nam się, że większość naszych decyzji wynika z dobrze przemyślanych działań. Myślimy, że postępujemy racjonalnie. Lecz autor twierdzi coś innego. Według niego nasze działanie często jest irracjonalne. Ale równocześnie autor pokazuje nam dlaczego tak jest podając przykłady i eksperymenty, które przeprowadził.

Okazuje się, iż człowiek podejmując decyzje kieruje się przeważnie emocjami. Wydaje nam się, że potrafimy ocenić trzeźwo dany problem. Lecz nie do końca tak jest. Pamiętam jeden fajny przykład autora. Gdy podawał trzy możliwości subskrypcji pewnego magazynu. Była opcja najtańsza, średnia i najdroższa. Im drożej tym więcej było opcji. Badani rzadko kiedy wybierali opcję najtańszą. Bo dla ich mózgu inne opcje były korzystniejsze. Nawet wtedy, gdy w planach mieli coś innego założone.

Ciekawymi eksperymentami były też te dotyczące oszukiwania. Przyznaję, że wydawało mi się, że jestem osobą uczciwą i nie postąpiłabym tak jak badani w kilku doświadczeniach. Jednak po przeczytaniu książki nie jestem już tego taka pewna. Bo to co mi się wydaje może być całkiem inne od tego, co naprawdę zrobiłabym.

Książka uświadomiła mi, iż moje działania nie zawsze są logiczne. Często bywają irracjonalne, podyktowane emocjami. Bardzo chciałabym to zmienić. Dlatego też po lekturze zaczęłam baczniej przyglądać się swoim decyzjom i starać się nie wybierać tego, co spece od biznesu chcą bym wybrała.

Lektura jest interesująca. Pomaga w zrozumieniu pewnych zachowań. Jak już je zrozumiemy, to łatwiej jest je zmienić. Zastanawiam się przez to, czy to nie jest też poradnik. Bo jakby nie patrzeć, lektura ta pomaga nam w uświadomieniu sobie pewnych kwestii i ich zmianie.

Książka jest świetnie napisana. Autor ma lekkie pióro, przez co lekturę czyta się dość dobrze i szybko. Można się wciągnąć, choć to nie jest bestselleryka. Dowiedziałam się z niej dużo, przede wszystkim dzięki temu, że autor potrafi zainteresować tematem. Każdy rozdział jest po prostu interesujący.

Zastanowiła mnie jednak jedna bardzo (chyba) istotna kwestia. U autora zawsze badani byli ludzie młodzi. Przy większość (a chyba nawet przy wszystkich badaniach) próba reprezentatywna to była grupa studentów i to studentów z znanych i można by powiedzieć, że z elitarnych amerykańskich uczelni. To mi się nieco gryzie z moją wiedzą z statystyki. Bo ja zawsze uczyłam się, że próba reprezentatywna to musi być część populacji pozwalająca w przybliżeniu opisać całość populacji. Po wyborze przez autora badanych trudno jest stwierdzić, czy owe twierdzenia będą trafne dla ogółu społeczeństwa z prostej przyczyny - brakuje w tej próbie innych grup społecznych. Prawdopodobnie wynik będzie podobne. Jednak wcale nie jest to pewne. Jest to jeden minus tej książki.

Jednak ja przy każdym przykładzie zastanawiałabym się, co bym zrobiła na miejscu królików doświadczalnych. I postępowałabym (niestety) podobnie jak większość (wiem wiem, jestem jeszcze dość młoda). Dlatego też książkę tą cenię, bo przełożyłam ją na swoje życie i wybory i mogłam stwierdzić, że moje decyzje też mało kiedy są racjonalne. Dlatego też książka ta mi pomogła. Pomogła mi w uświadomieniu sobie własnych błędów.

Polecam ją. Nie traktujcie jej jako coś, co zawiera prawdę absolutną, bo tak nie jest. To książka, która pokazuje jak nasz mózg może pracować i co możemy zrobić, by zmienić nasz sposób podejmowania decyzji.