Święto swiateł
Krzysztof Kotowski

Powieść Kotowskiego jest nieszablonowa. Fabuła skonstruowana wokół gry w najtrudniejszą grę strategiczną świata - "Go". Do tego cztery ofiary znalezione w jednym z mieszkań umierają w nie do końca dający się wyjaśnić sposób, który na dodatek jest odwzorowaniem ostatniej partii mistrza go Shusaku. Czy mamy do czynienia z rytualnym mordem, zemstą po stu pięćdziesięciu latach czy też sprytną mistyfikacją ??? Zagadkę tę musi wyjaśnić czarnoskóra i niepokorna komisarz Eliza Dukoto. Pomaga jej w tej sprawie znawca go i historyk Hubert Wanat. Czy czarnoskórej policjantce i jej pomocnikowi - gejowi uda się rozwiązać zagadkę mordu???

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Go - starochińska gra planszowa popularna również w Korei i Japonii, a w ostatnich latach zdobywająca rosnącą popularność na całym świecie (w tym także w Polsce). Dla wielu ludzi, głównie ludzi Wschodu, go jest specyficznym połączeniem nauki, sztuki i sportu. Dlaczego piszę o tej grze? Otóż jest ona tematem przewodnim "Święta Świateł" i inspiracją do zbrodni popełnionej na początku książki. W pewnym biurze policja znajduje zwłoki czterech osób. Scena zbrodni zainscenizowana jest na wzór śmierci największego mistrza go, Shusaku, który zmarł 150 lat wcześniej na cholerę, w trakcie gry z uczniami. Podobno. Bo pewien miłośnik tej gry i jednocześnie zapalony badacz życia Shusaku jest przekonany, że mistrz zginął o wiele później. Hubert, jako znawca tematu, zostanie wplątany w śledztwo prowadzone nie do końca legalnie. Za sprawą czarnoskórej policjantki jego życie wywróci się do góry nogami, lecz doprowadzi go również do odpowiedzi na pytania dla niego najważniejsze. Głównymi bohaterami książki są: nieposkromiona, wulgarna, wrażliwa, arogancka pani podinspektor Eliza Dukato, która oprócz koloru skóry charakteryzuje się niewyszukanym językiem i skłonnością do przemocy, oraz Hubert Wanat - spokojny, zafascynowany grą go i życiem Shusaku historyk, żyjący w związku homoseksualnym. Tych dwoje za sprawą go, stanie się dwoma pionkami w grze, której zasad nie da się pojąć, bo ich zwyczajnie nie ma. Warszawa i jej okolice stają się polem rozgrywki pomiędzy policją, służbami specjalnymi, agentami japońskimi, koreańskimi spółkami i kim tam jeszcze. W pewnym momencie, gdy bohaterowie podążali za kolejną wskazówką uzyskaną od kolejnego informatora, kompletnie zgubiłam wątek. Powieść czyta się bardzo szybko za sprawą prostego języka i przewagi dialogów nad opisami. Tempo akcji jest w miarę równe, dość szybkie, wraz z bohaterami biegamy od jednego śladu do następnego, nie mając czasu na chwilę refleksji. Co do bohaterów to polubiłam nadkomisarza Śmigielskiego, który niestety szybko zszedł na dalszy plan, Eliza mnie wkurzała, chociaż pomimo wybuchowości wzbudziła we mnie cieplejsze uczucia, a moim faworytem został Hubert, który w razie potrzeby pokazywał, że ma to, co powinien mieć facet:) Fabuła jest nieprzewidywalna, jak dla mnie z lekka przeciążona informacjami i zmyłkami, czułam się jakbym czytała Ludluma w lekkim wydaniu. Świat przedstawiony w książce jest brutalny, pełen kłamstw i intryg, zakulisowych układów i układzików, czyli bardzo realny. Pomimo tego, że akcja była dla mnie czasami zbyt poplątana i zbyt szybka, bawiłam się całkiem dobrze. Wolę jednak kryminały, w których mam czas na jakiekolwiek przemyślenia. Ta książka tempem i fabułą bardziej przypomina książkę sensacyjną.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"Święto świateł" ma skomplikowaną intrygę, parę fabularnych twistów, intrygujące postaci oraz ponury klimat. A przy okazji zabiera nas do XIX-wiecznej Japonii i pozwala zapoznać się z historyczną postacią najwybitniejszego gracza Go, jak i samym Go - fascynującym, a mało u nas popularnym. Książka Kotowskiego jest dopracowana w szczegółach i świetnie napisana.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)