Inne wydania:
Bestseller ,,New York Timesa" i ,,USA Today"
Laureatka licznych nagród, w tym Michael L. Printz Award
Jedna ze 100 najlepszych powieści YA wg magazynu ,,Time"
Pierwszy alkohol. Pierwszy wybryk. Pierwszy przyjaciel. Pierwsza miłość. Ostatnie słowa
Miles Halter jest zafascynowany ostatnimi słowami sławnych ludzi i zmęczony swoim nudnym życiem w domu. Wyjeżdża do szkoły średniej z internatem, by odnaleźć to, co poeta François Rabelais nazwał Wielkim Być Może, intensywnie doświadczyć rzeczywistości, poznać siebie i sens życia.
Wiele czeka na Milesa w Culver Creek, nowi nauczyciele i koledzy, a wśród nich niezwykła pod każdym względem dziewczyna, Alaska Young, która szybko wciąga Milesa w swój niepokojący świat. W miarę poznawania Alaski i zakochiwania się w niej Miles przekona się, że jej życie nie jest takie wspaniałe, jak mu się wydawało. Dowie się, co to jest przyjaźń i miłość, doświadczy prawdziwych, zarówno pięknych, jak i bolesnych uczuć.
Informacje dodatkowe o Szukając Alaski:
Wydawnictwo: Bukowy Las
Data wydania: 2023-07-12
Kategoria: Dla młodzieży
ISBN:
Liczba stron: 304
Tytuł oryginału: Looking for Alaska
POLECANA RECENZJA
SZUKAJĄC ALASKI
Szukając Alaski to debiut literacki Johna Grena – amerykańskiego pisarza, którego książki trafiają na listy bestsellerów „New York Timesa”. Największą popularność i zarazem światową sławę przyniosła mu powieść Gwiazd naszych wina. Autor jest laureatem licznych nagród literackich, m.in: The Printz Medal, Printz Honor i Edgar Award.
Głównym bohaterem powieści Szukając Alaski jest pozbawiony przyjaciół Miles Halter, którego największą pasją jest zapamiętywanie ostatnich słów sławnych ludzi. Poznajemy go na tydzień przed wyjazdem do szko...
więcej
Kup książkę Szukając Alaski
Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki
REKLAMA
Zobacz także
Szukając Alaski - opinie o książce
Ostatnie słowa
Miles jest outsiderem. Dzisiaj to bardzo popularne słowo i każdy chciałby widzieć siebie jako społecznego buntownika, odludka a nawet artystę chodzącego własnymi ścieżkami. Każdy z nas ma również chęć, żeby zmienić diametralnie swoje życie, bo uważa je za zbyt nudne. Dlatego zmienia szkołę, rzuca pracę, wybiera się samotnie w podróż, albo też, co ma miejsce najczęściej, nie robi nic. Trwa w swoim nudnym życiu i żyje wciąż niespełnionymi marzeniami.
Nasz główny bohater okazał się być bardziej odważny niż większość z nas. Wybrał się na poszukiwanie “Wielkiego Być Może”*, co diametralnie zmieniło jego życie. Chłopak, który większość swoich 16 lat na tym padole spędził w samotności, doprowadzając swoich rodziców do zmartwień, podjął naukę w szkole z internatem w Alabamie, gdzie zdobył przyjaciół, po raz pierwszy się zakochał i przeżył pierwszą tragedię w swoim życiu.
Nie jest to jednak książka, która ma zniechęcić czytelnika do podejmowania spontanicznych decyzji, czy ryzyka w ogóle. Uczy, że wszystko w życiu ma swój skutek i cel, których nie jesteśmy w stanie przewidzieć i za które nie jesteśmy odpowiedzialni. Wydaje mi się, że w pewnym sensie ta historia mogłaby pomóc niejednej osobie, która pielęgnuje w sobie żal do własnej osoby, chroniąc ją przed powolną destrukcją. Alaska, która mimo nawiązania do niej w tytule powieści, może zostać uznana za postać drugoplanową, chciała zniszczyć samą siebie właśnie z powodu żalu. Nie zrobiła czegoś, co jej zdaniem powinna zrobić. To zaważyło na jej życiu wprawiając ją w nałóg nikotynowy, czy alkoholowy, aż w końcu wyrzuty sumienia ją zniszczyły. Dlatego przesłaniem tej książki jest, żebyśmy nie byli jak Alaska.
Osobiście nie porównywałabym “Szukając Alaski” do “Buszującego w zbożu”, jak próbuje nam wmówić tył książki, jest to w dalszym ciągu literatura głównie młodzieżowa, chociaż poruszająca kwestie, które trapią ludzi w różnym wieku. Przede wszystkim bohaterami są nastolatkowie, których perypetie mogą być dla starszego czytelnika jedynie przypomnieniem czasów młodzieńczych, na które patrzy się z przymróżeniem oka a nawet nutką melancholii. Najbardziej w książkach Greena podoba mi się jednak to, że jak przystało na oczytanego człowieka, uwielbia wplatać w swoje opowieści pewne fobie, czy oryginalne zainteresowania. W tym wypadku jest to pamięć do ostatnich słów znanych osób (przede wszystkim prezydentów i dyktatorów), czy uczenie się na pamięć nazw państw, stolic, czy liczby ludności. Jego bohaterowie wyróżniają się również poczuciem humoru, nawet w sytuacjach kryzysowych, co sprawia, że po lekturze nie znajdujesz się w kompletnej rozsypce, a zakończenia pozostawiają pewną naukę, a może nawet odrobinę nadziei (?).
*“Udaję się na poszukiwanie Wielkiego Być Może” - prawdopodobnie są to ostatnie słowa François Rabelais przed śmiercią. [patrz: https://pl.wikiquote.org/wiki/Fran%C3%A7ois_Rabelais].
Oczarowana twórczością Greena, tym razem sięgnęłam po jego literacki debiut. Książka "Szukając Alaski" nie zachwyciła mnie jednak tak, jak czytane przed nią powieści tego autora. Brnięcie przez tę pozycję było dla mnie męką. Miałam wrażenie, że akcja ciągnie się niemiłosiernie.....
Moja ocena jest jednak dość wysoka. Dlaczego? Ano za nietuzinkowość i niebanalność pisarza. Trzeba mieć nie lada głowę, aby stworzyć powieść dla nastolatków, która nie będzie po prostu czytadłem. A "Szukając Alaski" z pewnością nim NIE JEST! Na przykład, jeden z głównych bohaterów Miles jest wielbicielem biografii sławnych ludzi i z upodobaniem zapamiętuje ich ostatnie słowa, tuż przed śmiercią- to dość niezwykłe hobby, prawda?
Na pierwszy rzut oka książka opisuje niezbyt pochlebną część życia nastolatków: alkohol, seks czy papierosy. Ci sami nastolatkowie muszą jednak zmierzyć się też z najgorszą tragedią w życiu - śmiercią przyjaciółki. Poruszając właśnie takie aspekty życia młodych ludzi, Green jest przez młodzież rozumiany, a jego niebanalne powieści, pełne inteligencji, ale też zwykłej mądrości życiowej są tak chętnie czytane!
Poznajcie Milesa Haltera, outsidera z Florydy, którego ogromnym i niespotykanym talentem jest zapamiętywanie ostatnich słów umierających ludzi. Postanawia zmienić swoje życie, poszukać czegoś, Wielkiego Być Może i wyjeżdża do Alabamy, Culver Creek do Szkoły Przygotowawczej. Poznaje swojego współlokatora w internacie, Chipa Martina, dzięki któremu spotyka Alaskę Young. Dziewczynę uosabiającą jego najskrytsze marzenia, którą od razu pokochał, gdy wszedł do jej pokoju, ponieważ Chip, nazywający siebie Pułkownikiem poszedł do niej po papierosy. Od tego czasu Alaska zostaje jego przyjaciółką, powiernikiem sekretów. Ona, Miles, Pułkownik i Takumi tworzą zgraną paczkę, która nie przepada za Wojownikami Dnia Codziennego i uwielbia robić im kawały. Wojownicy to bogate dzieciaki, które chociaż chodzą do szkoły z internatem wracają na weekend do domu nadzianych rodziców. Alaska chodzi z jednym Wojownikiem, którego chłopcy muszą akceptować. Obecny cel dziewczyny to znalezienie Milesowi jego drugiej połówki. Nie wie, że to ona sama jest jego ideałem. Young jest dość tajemnicza i taka pozostaje, chociaż to ona pomaga mu odnaleźć jego drogę w życiu Miles nie może liczyć na za dużo. Jemu to jednak nie przeszkadza, zawsze pozostaje nadzieja i wiara.
Muszę Was ostrzec książka jest podzielona na PRZED i PO. Pierwsza część sprawi, że na Waszych ustach pojawi się uśmiech, który nie będzie chciał zejść z twarzy, zaś druga
część jest przepełniona bólem, rozpaczą i goryczą. Tylko Green ma taką umiejętność płynnego przechodzenia od radości do smutku. Książka utwierdza mnie w przekonaniu o jego ogromnym talencie. Warto przeczytać "Szukając Alaski", porównać jego debiut z innymi książkami. Uważajcie ta książka uniesie Was w literackie 7 niebo, ale szybko spadniecie. John Green potrafi dogłębnie zranić czytelnika w taki sposób, że ten nie może przestać czytać i oderwać się od historii. Wszystkie postacie zostały wykreowane na zwyczajnych nie zwyczajnych nastolatków. Książka jest naprawdę niezwykła i warta uwagi, skoro zostanie zekranizowana. Obejrzycie film?
Tak jak każda książka Greena ukazuje coś nowego, inny wykreowany świat, który wciąga do granic możliwości. Bohaterowie tej książki są różni, tajemniczy, raz poważni,a raz wręcz przeciwnie, jednak mimo wszystkich przeciwności połączyła ich przyjaźń, która trwała pomimo przeciwności jakie na nich spadały. Znajomych połączyła Alaska Young i to w większości o niej jest ta książka. Od niej się tak naprawdę wszystko zaczęło i na niej się skończy. Myślę, że wydarzenia ukazane w tej powieści nie są proste do przewidzenia. Jednak z każdym nowym rozdziałem można dowiedzieć się czegoś więcej i to bardzo pobudza wyobraźnię czytelnika. Powracając do autora, sądzę, że po raz kolejny mnie nie zawiódł i bardzo zaskoczył zakończeniem. Polecam każdemu, niezależnie od tego jaki gatunek powieści lubicie.
Miles czyli Klucha przyjeżdża do szkoły z internatem i odtąd jego życie się zmienia. Miles poznaje nowych przyjaciół. Jego życie pełne jest zabawy i akcji, które nieco dezorganizują funkcjonowanie szkoły. Jednak zbliża się tragedia, której nikt się nie spodziewa. Alaska dziewczyna, która w pewien sposób fascynuje Milesa- ginie w wypadku samochodowym. Przyjaciele nie wiedzą jak sobie poradzić z tym ciężkim przeżyciem.
Książka podzielona na Część Przed i Część Po. Niezwykle poruszająca opowieść o dorastaniu i o braniu odpowiedzialności za swoje czasem nieodpowiedzialne zachowanie.
PRZED...
Mało lubiany 16-letni Miles opuszcza rodzinny dom i wyjeżdża do szkoły z internatem, udając się na poszukiwanie Wielkiego Być Może. Czyli tego, co może się wydarzyć, ludzi, których może spotkać w nowym miejscu- jednym słowem nowych wrażeń. W internacie zapoznaje się z współlokatorem o pseudonimie Pułkownik oraz z najgorętszą dziewczyną o imieniu Alaska, która od razu wpadła mu w oko.
Młody Miles po raz pierwszy z przyjaciółmi doświadcza tych pierwszych razów: papierosa, łyka wina, randki z dziewczyną, smażonego burrito; zostaje ,,ochrzczony" przez pewną grupę, naraża się dyrektorowi.
Kim jest tytułowa Alaska i co oznacza jej szukanie? To energiczna, nieprzewidywalna dziewczyna ze zmiennymi nastrojami, harda, ale z pewnymi demonami i strachem, od których nie mogła uciec. Wywarła ogromny wpływ na Milesa, uczyniła go kimś innym. Uosabiała ,,Wielkie Być Może", wielką, nieprzeniknioną zagadkę.
W TEN DZIEŃ...
To moment przełomowy- Miles zrozumiał, co to znaczy zawieść kogoś; znalazł się w labiryncie cierpienia, jako ten, który pozostał. Nie będzie dalszego ciągu.
PO...
Przytłaczające poczucie winy zmusza Milesa oraz pozostałych do poszukiwania odpowiedzi, co się stało z Alaską i dlaczego. Czy je znajdą, co zrozumieją?
Powieść Greena to jak widać, nie tylko historia o zbuntowanych nastolatkach, lecz pomiędzy dowcipnymi, lekkimi młodzieżowymi dialogami pisarz wplótł pewien przekaz, wskazówkę dla zagubionych, jak przetrwać utratę kogoś bliskiego, wyjść z labiryntu cierpienia. Przy czym Green nie ocenia bohaterów, nie usprawiedliwia i nie osądza, pozwala czytelnikowi na własną interpretację dlaczego to i co się stało.
,,Szukając Alaski" to historia o młodych ludziach, którzy poszukują swojej drogi, dojrzewają do dorosłego życia, spotkali na swojej drodze pewne dramaty. Nielegalne rozrywki dostarczają im dreszczu emocji. Czasami lekkomyślni, ale też ceniący przyjaźń, niewiedza nie przeszkodzi im kochać i pamiętać. Są ich decyzje, czasami błędne- ale muszą z tym żyć. Polecam, warto poświęcić jej czas.
,,W którymś momencie wszyscy podnosimy wzrok i uświadamiamy sobie, że zgubiliśmy się w labiryncie."
,,Spędzasz całe swoje życie w labiryncie, zastanawiając się, jak któregoś dnia z niego uciekniesz i jakie niesamowite to będzie uczucie, wmawiając sobie, że przyszłość pomaga ci przetrwać, ale nigdy tego nie robisz. Wykorzystujesz przyszłość, aby uciec od teraźniejszości."
Niesamowita i wzruszająca książka. Wciągająca, tryskająca humorem, ale również pełna refleksji. Piękny obraz miłości przeplatającej się z poszukiwaniem własnego Ja. Doskonała.
Szukając Alaski to pierwsza książka Johna Greena, która ukazała się w Polsce. Poruszająca historia o miłości, przyjaźni i dorastaniu.
Miles Halter uczęszcza do prywatnego liceum Culver Creek w stanie Alabama. Do tej pory jego życie było przewidywalne i mało ciekawe. Wszystko zmienia się gdy poznaję swego współlokatora- Chipa, speca od szkolnych dowcipów, które dokładnie planuje, dzięki czemu nadano mu ksyfkę Pułkownik. Pózniej do kosmopolitycznej ferajny dołączają także Alaska Young- miłośniczka poezji, Japończyk- Takumi i imigrantka z Węgier- Lara. Sama książka zbudowana jest w szczególny sposób, a mianowicie autor odlicza czas przed i po wydzarzeniu, które okaze się przełomowe dla naszych bohaterów.
Mi osobiście najbardziej podobał się moment podczas lekcji religii świata i filozoficzne wywody Hyde, czy pamiętna Noc W Stodole, gdy Alaska z Pułkownikiem wysłali do rodziców dzieci z Klubu Wojowników Dnia Powszedniego listy informujące o zagrożeniach z przedmiotów i gdy Lara dolała niebieski barwnik o mocy przemysłowej do żelu i szamponu znienawidonych wrogów.
To jedna z książek przy których zasypiam i uważam za nudnie w niektórych monetach. Jednak z drugiej strony chcę poznać jej koniec ;)
Książkę Greena jak zawsze miło się czyta :). Jest lekka, przyjemna, idealna, aby oderwać się od codzienności... Wspomnę, że jest to książka młodzieżowa.
Dopowiem, że jest to moja druga książka tak wspaniałego autora, ale równie dobra jak poprzednia. Polecam!
Świetna powieść. Lekka i wciągająca bez dwóch zdań. Czytam ją z przyjemnością. Polecam! Alaska... Przykro :(
Tak się zaczęło od "Gwiazd naszych winy", że z upływem miesięcy sięgam po coraz to inne książki Johna Greena, tak więc teraz nadszedł czas na "Szukając Alaski". Jak większość wie, jest to debiut literacki tego pisarza. Często zdarza się tak, że pierwsze książki pisarzy są co najwyżej przeciętne, a dopiero kolejne pozycje są zdecydowanie lepsze. W tym przypadku jest na odwrót, chociaż inne książki Johna Greena są na podobnym poziomie co "Szukając Alaski". Bardzo przypadli mi do gustu główni bohaterowie tej powieści. Uważam też, że pasja Milesa jest zachwycająca i fascynująca. Klucha 'kolekcjonuje' ostatnie słowa znanych ludzi. Czyta bardzo dużo biografii i zapamiętuje zdania, które ludzie wypowiadali na łożu śmierci. Jeszcze nigdy nie spotkałam się z takim hobby (o ile takim mianem można w ogóle określić jego zainteresowania), fajnie byłoby spotkać osobę sypiącą ostatnimi słowami jak z rękawa. Ciekawą postacią jest też na pewno Alaska, z jej imieniem wiąże się bardzo wciągająca i zabawna historia. Musiała mieć świetnych rodziców, że pozwolili jej na coś takiego, ale nie zdradzę o co chodzi, aby się dowiedzieć musicie sami przeczytać tę książkę.
"Jak ty-właśnie ty-zamierzasz wydostać się z tego labiryntu cierpienia?" - to naprawdę ciekawe pytanie, nad którym warto się zastanowić.
"Szukając Alaski" to debiutancka powieść Johna Greena, który napisał "Gwiazd naszych wina" - bestseller, którego jeśli nie czytał, to z pewność słyszał o nim każdy mól książkowy. Czy debiutancka powieść także zachwyca?
Miles Halter to wymarzone dziecko każdego rodzica. Nie sprawia kłopotów, nie trzeba go nakłaniać do nauki. Ma dość nietypową pasję, a mianowicie uwielbia czytać biografie i zapamiętywać ostatnie słowa znanych ludzi. Jest tylko jeden problem: chłopiec narzeka na brak zażyłości w kontaktach z rówieśnikami, co sprawia, że rzadko wychodzi z domu, czuje się samotny, odrzucony. Wszystko zmienia się, gdy Miles w poszukiwaniu Wielkiego Być Może, czyli prawdziwego celu istnienia, przenosi się do szkoły w Alabamie, do której kiedyś chodził jego ojciec. Pragnie, by jego życie się zmieniło, by znaleźć przyjaciół. I tak się stanie, ale czy to wyjdzie na dobre?
Miles w szkole poznaje przekrój osobowości z różnych zakątków świata. Zaprzyjaźnia się z Pułkownikiem i Alaską, w której się zakochuje. Tej grupce nastolatków czas mija na paleniu papierosów, piciu alkoholu i wymyślaniu sposobów, w jaki mogą dokuczyć, ośmieszyć innych uczniów. Nauka schodzi na plan dalszy. Dokąd to zaprowadzi młodzież? Wydarzy się wypadek, który sprawi, że nic nie będzie już takie jak kiedyś. Czy nastolatkowie będą umieli w obliczu tragedii, która nieubłaganie się zbliża, nacisnąć na hamulec i zatrzymać się?
"Szukając Alaski" to płynnie napisana książka, z treścią podzieloną w ciekawy sposób, o współczesnych nastolatkach i dręczących ich problemach: pierwszych miłościach, dojrzewaniu, buncie. John Green wzbogaca tę powieść o refleksje. Bohaterowie bowiem, choć ich życie upływa na dość prymitywnych rozrywkach, deklarują, że chcą znaleźć cel swego istnienia. Podobała mi się również metafora życia jako labiryntu, z którego wyjścia szukamy i znajdziemy je dopiero wtedy, gdy odnajdziemy cel naszej ziemskiej wędrówki.
Zawsze, gdy czytam literaturę młodzieżową, zastanawiam się, co wyniosą młodzi, być może jeszcze nieukształtowani ludzie, którzy przeczytają daną pozycję. Miles, gdy znajduje się w nowej szkole całkowicie się zmienia. To inny chłopak. Czy ceną za wkupienie się w grupę i zaprzyjaźnienie, musi być odejście od własnych przekonań? Poza tym, czy troje przyjaciół rzeczywiście nimi było? Dlaczego w takim razie w najważniejszym momencie nie mogą sobie ufać i wyjawić dręczących sekretów? A może to po prostu grupka ludzi, którzy chcą spędzić razem czas dobrze się bawiąc?
Podsumowując: "Szukając Alaski" to książka-paradoks dla młodzieży - z jednej strony interesująca treść zaciekawi tę grupę wiekową, a z drugiej - zastanawiam się po co mają ją czytać skoro prawie nic wartościowego im nie przekaże.
Polecam wszystkim którzy czytali " Gwiazd Naszych Wina "
Pisarstwo Johna Greena poznałam już poprzez jego głośną powieść "Gwiazd naszych wina" i zastanawiałam się, czy "Szukając Alaski" wywoła na mnie podobne wrażenie. W książce poznajemy świat z punktu Milesa, zwanego także Kluchą, który przenosi się do szkoły z internatem, gdzie poznaje fascynującą Alaskę Young. Od tego momentu chłopak, pasjonujący się biografiami, a szczególnie ostatnimi słowami wielkich ludzi, przechodzi szybki kurs dojrzewania.
Choć przeczytałam dopiero dwie książki tego autora, to zdaje mi się, że jego powieści mają kilka cech wspólnych: są o nastolatkach i głównie dla nastolatków, do tego historia i bohaterowie są niebanalni, a całość napisana lekko i tak interesująco, że nie można się oderwać. Co ciekawe, od początku książki odliczamy czas tajemniczego "przed", a mniej więcej w 2/3 objętości nadchodzi czas na "po". O co chodzi? Przeczytajcie i dowiedzcie się sami, ale przygotujcie się na huśtawkę emocjonalną przeżywaną z bohaterami - od śmiechu do płaczu, a także na kilka pytań dotyczących Wielkiego Być Może i ucieczki z labiryntu cierpienia, które nie dadzą wam spokoju. Z całą pewnością mogę polecić tę książkę myślącym, dojrzałym nastolatkom oraz tym nieco starszym czytelnikom. Jeśli szukacie inteligentnej, łatwo przyswajalnej rozrywki, nie rozczarujecie się.
Często powtarzam, że ciężko znaleźć naprawdę mądrą powieść obyczajową dla młodzieży. Nie interesują mnie błahe rozterki nastolatek, jakieś dziwne gierki, związki dla żartu itp. Ostatnio wiele osób chwali twórczość Johna Greena i z opisów oraz recenzji wynika, że jest to ambitna literatura. Mój wybór padł na "Szukając Alaski", książkę porównywaną do "Buszującego w zbożu". Czy znalazłam to, czego szukałam?
Znudzony życiem Miles Halter zaczyna naukę w nowej szkole i przeprowadza się do internatu. Tam poznaje m.in. Pułkownika oraz Alaskę Young. Spotkanie z nią zmienia jego życie na zawsze. Dziewczyna ma poczucie humoru, jest błyskotliwa, odważna, a przede wszystkim niezwykle piękna i pociągająca. Niejednemu chłopakowi zawróciła już w głowie, ale wciąż powtarza, że jest zajęta. Niestety, Miles również zakochuje się w niej, nie wie jednak, że Alaska skrywa wiele sekretów i nic nie będzie takie jak kiedyś.
Właściwie spodziewałam się czegoś zupełnie innego. Nie twierdzę, że powieść jest słaba, ale liczyłam na to, że będzie bardziej poruszająca, dostarczy więcej emocji i mocniej skupi się na psychologii. Tymczasem to po prostu typowa historia nastolatków, którzy owszem, mają problemy, lecz całość przypomina mi wiele innych książek. Autor nie wykazał się więc szczególnie oryginalnym pomysłem. Pomimo tego "Szukając Alaski" to ciekawa powieść, którą czyta się bardzo szybko, a niektórych może ona nawet wzruszyć. Podobał mi się wątek kryminalny, dzięki niemu cała opowieść była intrygująca i wciągająca. Czasami odnosiłam tylko wrażenie, że styl, który miał być młodzieżowy, wypada nieco sztucznie, ale podkreślam, iż momentami, nie zawsze.
"Szukając Alaski" to historia młodych ludzi, którzy poszukują swojej drogi i często zdarza im się błądzić. Buntują się, szukają nowych wrażeń i doświadczeń, ale także cierpią. Powieść uświadamia nam, że w kształtowaniu charakteru młodego człowieka istotne jest, kogo spotyka on na swojej drodze. Każda osoba pozostawia po sobie jakiś ślad i coś zmienia w naszym życiu. Autor porusza także temat poczucia winy, które nie daje spokoju i może doprowadzić do katastrofy. Powieść pozwala także na wiele refleksji dotyczących miłości, przyjaźni, lojalności, odpowiedzialności.
Powieść Johna Greena jest mądra, ale też niepozbawiona wad. Myślę, że mogła być nieco dłuższa i pozwolić jeszcze bardziej poznać psychikę bohaterów. Nie mogę powiedzieć, że to jakaś nadzwyczajna książka, ale warto przeczytać, nawet jeśli trochę Was rozczaruje.
John Green to świetny pisarz. Jego książki skierowane są głównie dla młodzieży, ale spodobają się również starszym. Oby pisał jak najwięcej, bo ma naprawdę talent. Nie muszę chyba wspominać, że brakuje nam takich książek na rynku wydawniczym. "Szukając Alaski" to debiut literacki tego autora.
Głównym bohaterem książki jest szesnastoletni Miles Halter. Jego celem jest odznalezienie Wielkiego Być Może. Wyjeżdża więc do szkoły z internatem w Culver Creek, gdzie ma zamiar odnaleźć sens swojego życia. Na miejscu spotyka piękną i seksowną Alaskę Young. Oprócz tego poznaje Pułkownika, Takumiego oraz Larę. Razem z nimi chłopak zasmakuje życia.
Najciekawszą postacią jest Alaska Young. Dziewczyna jest niezwykle oryginalna, szalona,pyskata, mająca swój świat, lubiąca czytać książki. Jednak jest to postać, którą poznajemy stopniowo. Mnie ona bardzo intrygowała i zastanawiałam się czemu jest taka, a nie inna. Autor świetnie wykreował jej postać. Oczywiście inne też. Interesujący jest również Miles, który w szkole z internatem poznaje smaki życia, przeżywa pierwszą miłość, poznaje przyjaciół. Ma też bardzo ciekawe hobby, a jest nim zapamiętywanie ostatnich słów autorów.
Książka podzielona jest na dwie części: "przed" i "po" i odliczane są dni. Najlepsze w tym wszystkim jest to, że nie wiadomo, dlaczego autor taki zabieg zastosował. Wiemy, że coś się wydarzy, ale nie mamy pojęcia co. Dzięki temu moja ciekawość była jeszcze większa. Punkt kulminacyjny zaskoczył mnie, nie spodziewałam się takiego obrotu spraw.
"Szukając Alaski" to piękna, ambitna i wartościowa powieść młodzieżowa. Poruszone są tutaj różne problemy, autor zwraca uwagę na brak akceptacji, samotność, śmierć bliskich osób. Wszystko napisane jest bez owijania w bawełnę, rzeczy nazywane są po imieniu. Z pozoru jest to powieść banalna, ale zmusza do myślenia, zadawania sobie pytań i rozważania pewnych spraw.
kingaczyta.blogspot.com
Jest to powieść, której się nie zapomina! Historia Milesa i jego przyjaciół bardzo długo tkwiła w mojej pamięci, chociaż czytałam książkę z 7 lat temu. Poruszająca książka o prawdziwych problemach i kruchości życia. Polecam !
Muszę przyznać, że jestem pełna uznania dla Johna Greena, który w prostej historii zwrócił uwagę na tak wiele ważnych kwestii, nie zmuszając odbiorcy do czytania między wierszami. Nie ma tu może wielkich emocji, ale czytelnik przez cały czas prowokowany jest do myślenia, wyciągania wniosków i refleksji. W tej książce znajdziecie wszystko, co niezbędne do przeżycia ciekawej przygody: tajemnice z przeszłości, zagadki i bohaterów tak realnych, że mogliby być waszymi sąsiadami.
Książka przeznaczona jest dla młodzieży i myślę, że w tej grupie znajdzie najwięcej fanów, ale dla ,,starszej młodzieży" czas spędzony z tą lekturą nie będzie stracony. ,,Szukając Alaski" to powieść, która pobudza do myślenia, uświadamia pewne kwestie i pozostawia z mętlikiem w głowie. To jedna z niewielu książek, po lekturze której jest więcej pytań niż odpowiedzi.
Dwa lata temu przeczytałam pewien dramat - zaledwie kilkudziesięciostronicową książeczkę - której lektura była dla mnie prawdziwym utrapieniem. Jakimś cudem dobrnęłam do końca i choć bardzo źle ją wspominam, pewne zdanie wryło mi się w pamięć. Książkę tę napisał przed dwoma wiekami pisarz dobrze nam wszystkim znany, a cytat ten brzmi: "Kto nie zaznał goryczy ni razu, ten nigdy nie zazna słodyczy w niebie". W debiutanckiej powieści Johna Greena jest czas na śmiech, zapoznawanie się z bohaterami i (dez)aprobatę dla ich poczynań, ale w drugiej części książki czara goryczy, o której od samego początku było wiadomo, że zostanie wypełniona po brzegi, w końcu się przelewa, zatem przychodzi również chwila na uronienie kilku łez i refleksję. A teraz? Teraz czuję się, jakbym była w literackim niebie - wypoczywając na mojej własnej, prywatnej chmurce, wspominam "Szukając Alaski" bardzo przyjemnie, powracam pamięcią do ulubionych fragmentów i najwspanialszych cytatów. To świetna powieść. Nieustannie wzbudzająca zaciekawienie, z nietuzinkowymi bohaterami, pełna emocji, napisana z dbałością o najdrobniejsze detale, ze wszech miar oryginalna. Już po raz trzeci jestem pod ogromnym wrażeniem literackiego kunsztu Johna Greena i wcale nie jest mi trudno uwierzyć, że nawet debiutancka książka amerykańskiego pisarza była doskonała pod każdym względem. Ten facet po prostu ma talent i chyba świetnie zdaje sobie z tego sprawę, skoro od kilku lat raczy swoich czytelników kolejnymi, równie znakomitymi powieściami. A zastanawiając się, dlaczego "Papierowe miasta" i "Gwiazd naszych wina" są na tym samym poziomie, co "Szukając Alaski", zamiast być przejawem coraz lepszych pisarskich umiejętności, wysnułam chyba dość oczywisty wniosek: napisanie książki lepszej od perfekcyjnej jest zwyczajnie niemożliwe. Koniec. Kropeczka.
"Szukając Alaski" to literacki debiut Johna Greena. Autor w naszym kraju jest bardzo dobrze znany, dzięki bestselerowej powieści ,,Gwiazd naszych wina" oraz drugiej równie udanej książce ,,Papierowe miasta". Po takich tytułach kolejne utwory pisarza można wziąć w ciemno i oddać się błogiej lekturze.
Miles wyjeżdża do szkoły z internatem i rozpoczyna całkiem nowe życie. Chłopak w poprzedniej szkole nie zaliczał się do uczniów popularnych i raczej był cichym obserwatorem, dlatego jego wyjazd z domu otwiera mu szansę na zmianę dotychczasowego trybu życia jak i możliwość odnalezienia ,,Wielkiego Być Może". Taką szansę umożliwiają mu nowo poznani znajomi, współlokator Półkownik, Tukami oraz tytułowa Alaska.
Miles o przezwisku Klucha jest głównym bohaterem i z całą pewnością można go lubić, ma niebanalne hobby, czyli poznawanie biografii sławnych ludzi i zapamiętywanie ich ostatnich przedśmiertnych słów. To sympatyczny młody chłopiec szukający celu w życiu, jego niedoskonałości, kompleksy mnie ujęły w całości. Odnośnie innych bohaterów czuje niedosyt i rozczarowanie, ponieważ poznajemy ich w dość pobieżny sposób, z chęcią poznałabym ich lepiej, gdyż nie nawiązałam z nimi więzi emocjonalnej, wyjątkiem jest oczywiście Alaska Young, błyskotliwa, szalona i nieco dziwna dziewczyna, która wciąga Milesa w kłopoty.
Akcja książki jest dynamiczna a tekst dzieli się na dni ,,Przed" i ,,Po". Czytając nieustannie zastanawiałam się, do jakiego kulminacyjnego zdarzenia dojdzie i kilka razy już chciałam przewertować kilka dni i poznać prawdę, cieszę się, że tego nie zrobiłam, bo moment ,,0" okazał się szokujący i smutny.
Książki o szkole i internacie są większości dobrze znane, ale ta wyróżnia się ogromną wrażliwością i wartościami. Podoba mi się styl autora, który prostym językiem opowiada o wielkich rzeczach.
John Green ma niebywały talent do hipnotyzowania czytelnika, robi to w sposób niepowtarzalny a jego książki są czystym przejawem uczuciowości, wrażliwości i przygody. Jego talent jest ogromy i zadziwia mnie z jaką łatwością zjednuje sobie nowych fanów, do których zaliczam się i ja. ,,Szukając Alaski" jest melancholijnym utworem o życiu i dojrzałości, który szczerze polecam.
5+/6
??
,,Przyszło mi na myśl, że ludzie pragną bezpieczeństwa. Nie mogą znieść myśli, że po śmierci czeka nas tylko wielkie czarne nic, nie mogą znieść myśli, że ich ukochani bliscy mogą tak po prostu przestać istnieć, i nie potrafią nawet w y o b r a z i ć sobie, że sami mogliby przestać istnieć. W końcu uznałem, że ludzie wierzą w życie pozagrobowe, ponieważ niewiara w nie byłaby nie do zniesienia".
(fragment książki)
°
Miles jest spokojnym nastolatkiem, który dużą część czasu spędza we własnym towarzystwie. Jego pasją jest wyszukiwanie i zapamiętywanie ostatnich słów znanych osób. Chłopak pragnie jednak od życia czegoś więcej i wyjeżdża do szkoły z internatem. Tam poznaje swojego współlokatora, Pułkownika, oraz charyzmatyczną Alaskę. Inteligentna, piękna dziewczyna od razu zwraca uwagę Milesa. Choć wspólne przygody nowej paczki znajomych wydają się chłopakowi czymś fascynującym, wkrótce dowiadczy on czegoś, na co zupełnie nie był przygotowany.
??
,,Szukając Alaski" to oryginalnie napisana historia kilkorga nastolatków, którzy nawiązują pierwsze poważne relacje i uczą się siebie nawzajem. Jest w tej historii miejsce na przyjaźń, zauroczenie, szkolne kawały i zwykłe doświadczanie życia, tak intensywne w wieku nastoletnim.
John Green stworzył charyzmatycznych, bystrych bohaterów, mających skłonności do interesujących rozważań na temat życia, cierpienia i śmierci. Choć czasem ich zachowania były dla mnie zbyt dziwne i trudne do wytłumaczenia, książkę pochłonęłam z ciekawością (a było to moje drugie spotkanie z nią!).
Mam wielki sentyment do tego autora. Jego książki były jednymi z pierwszych młodzieżowek, w jakich się zaczytywałam. Bardzo się cieszę, że powstają wznowienia jego powieści ?
??
Piękna opowieść o dojrzewaniu, miłości i poszukiwaniu odpowiedzi na najważniejsze pytania pojawiające się w naszym życiu.
Miles wyjeżdża do szkoły z internatem, gdzie poznaje nowych przyaciół i pragnie spotkać "Wielkie Być Może..." swojego istnienia. Nawet nie podejrzewa jak wiele nowych emocji i doznań go tam czeka.
Książka w miarę czytania coraz bardziej wciąga nas w wir wydarzeń, powiązania pomiędzy bohaterami i ich uczucia. Chociaż czasy szkolne mam już dawno za sobą, a realia amerykańskiej szkoły nie są mi znane z autopsji to jednak czytając tę powieść czułam się "jak u siebie". Polecam gorąco!
Znowu Green namieszał mi w sercu. Od samego początku wciągnęłam się w historię. Główny bohater od razu kupił mnie ostatnimi tekstami znanych ludzi i muszę przyznać, że męscy bohaterowie Greenowi wychodzą świetnie, ale damskie postaci to jakaś tragedia. Średnio polubiłam się z dziewczyną z Papierowych miast, ale Alaska przebiła wszystko... Jest ucieleśnieniem wszystkiego, czego nie cierpię. Zadufana w sobie, opryskliwa, humorzasta, niewierna, łatwa i łamiąca serca. Uchh. Nie wzruszały mnie jej rozterki. Wzruszało mnie jedynie przywiązanie jej przyjaciół do niej, a do tego świetny klimat, jaki stworzył autor; pytania o cel istnienia, o pozbycie się cierpienia. Ale tak durnych bohaterek... Nawet nie jest mi żal.
Do tego niepotrzebnie wszystko kręciło się wokół fajek i taniego wina. Serio? Nie można już inaczej?
Ciekawa opowieść o poszukiwaniu prawdziwej miłości, o poświęceniach i tęsknocie za ukochaną osobą. Dobra dla każdej romantyczki.
Inne książki autora
Papierowe miasta
0
Bestseller ,,New York Timesa" Powieść jednego z najpopularniejszych obecnie autorów literatury młodzieżowej, który w USA został uznany autorem...
Antropocen. Twój i mój świat
Zobacz wszystkie książki tego autora
0
Antropocen jest epoką geologiczną, w której obecnie żyjemy i w której wywieramy tak przemożny wpływ na naszą planetę. Ta książka to zbiór wyjątkowych opowieści...
